zapiski na pięcie andrenalina

[Jarek B]

kiedyś nadejdzie
strzelicie karpia

jak przemijała
z wiatrem

w kolejnych odsłonach
ta cała pisanina

przypomina przyjazd
cyrku do miasta

moja ewka

dawała mi dupy na strychu
pogoniony przez matkę
zapomniałem majtek

z głodu
na strzelnicy
ustrzeliłem lizaka

wracając do domu
pomyślałem
kurwa

to jest życie
strzeliłem z patyka
oni i tak wszystko wiedzą

lepiej

[Gloinnen]

Kolejne odsłony, przeglądanie fotek, spowiedź...

Ale niewiele z tego wynika.

ta cała pisanina

przypomina przyjazd
cyrku do miasta

No właśnie. Jeżeli to jest odautorski komentarz, to pozostaje tylko się z tym zgodzić.
Tylko w jakim stopniu klaun naprawdę jest klaunem? Twój peel - taki, jaki jawi mi się nie tylko z tego wiersza - to ktoś, kto wiecznie przybiera różne pozy. Poety przeklętego, pijaka, macho, desperata, outsidera. Wybiera kulturowe stereotypy, które mają wzbudzić niechęć, wstręt. Sam sobie dowala. W różny sposób. Autoironią. Rozgoryczeniem. Błazenadą. A przecież wyjątkowa wrażliwość na świat to nie jest kara, ani kula u nogi, tylko potencjał. Czy poza dekadencją jest jeszcze jakaś rzeczywistość?

Pozdrawiam,


Glo.

[Jarek B]

...tutaj chyba troszkę...nie zrozumieliśmy się:)...pell nie przybiera..pell przechodzi różne przygody...można powiedzieć życie "przypomina przyjazd
cyrku do miasta"...czyli jedno wielkie przedstawienie...ale to szczegół..grunt by Twoja pellka cnotliwa i zdrowa była i tego się trzymajmy,jak pijani latawca..-pozdrówka