zawsze młody

[Jarek B]

nie pamiętam imion
a tym bardziej skrzydeł
które ubrałem w pióra

nieopatrznie
zamiast skubać szyje
trwoniłem majątek na mobile
perpetum doskonałości

wśród krzyku dziwek
ocaliłem jedyną menzurkę
filozoficznego kamienia

rań i zabijaj uczucia
nim wzrosną śledziem
i wódką

wstrząśnięty nie zmieszany
piję z tęsknotą
za zielonymi łąkami

umierając w mleczach
całujących dziecięce stopy
w biegu przed siebie

[Gloinnen]

perpetum

---> perpetuum (literówka).

W tym wierszu akurat motyw "picia" mnie nie przekonuje.
Sądzę, że - przynajmniej na użytek wiersza - warto poszukać innych stanów mentalnych, związanych z tęsknotą za rajem utraconym.

Pozdrawiam,


Glo.