Zuzia i jej mali pomocnicy

[kamyczek]

Zuzia spotkała dzisiaj jeża
przy kretowisku na rabatkach
buzię wysunął nos wygrzewa
zamiast pomagać zbierać jabłka

tu się zaszyłeś mały brzdącu
szukam pod liśćmi wiązu grabu
zmykaj stąd proszę – pod jabłonką
za płotem leży mnóstwo spadów

martwi się Zuzia no bo w sadzie
trzeba posprzątać nim śnieg spadnie
babcia stareńka stary dziadek
a tu pomocy nie ma żadnej

jeż – przestraszony czmychnął w marchew
zwinął się prędko jak kot w kłębek
mam ostre kolce – myśli (żartem)
niezgorszy kasztan ze mnie będzie

i już Zuzanka – chlip – rozpłakać
miała się głośno gdy ktoś pisnął
przy samej nóżce: weź ślimaka
myszkę i kreta – są tu – blisko

sfrunęły z drzewek także ptaszki
i prześcigają się kto pierwszy
wilgi jerzyki czy modraszki
lecz to zupełnie inny wierszyk

na koniec jeszcze wam dopowiem:
babcia upiekła smaczne ciasto
jeżyk otulił się listowiem
westchnął cichutko – ach… i zasnął

[skaranie boskie]

Takie to wielowątkowe.
Bo niby jeżyk, a przecież pojawiły się i jeżyki wraz z całą ptasią rodziną.
Zuzia - jak widać - wyjątkowo spostrzegawcza jest, skoro je wszystkie wypatrzyła.
A wierszyk w sam raz dla naszych milusińskich.


A to do posłuchania. tak a propos

[kamyczek]

Witaj, skaranie boskie, w Zuzankowym świecie
W każdym wierszyku pisanym dla dzieci, staram się przemycić trochę nazw ptaków, drzewek itp., to fajna zabawa, a jednocześnie i nauka.

Zuzia - jak widać - wyjątkowo spostrzegawcza jest, skoro je wszystkie wypatrzyła.

oj, tak! Zuzia to rezolutna dziewczynka.

Dziękuję za ciepły odbiór wiersza. Uśmiechy od Zuzi.

Pozdrawiam.

[anastazja]

Kamyczku, pięknie o Zuzi.

[kamyczek]

Dziękuję, Anastazjo.