Jewgienij i Małgorzata

[misza]

Kiedy dotarł strudzony do zapadłej wioski,
ciepły kurz tańczył w słońcu, a gotyckie cienie
u stóp ciemnych topoli chłód wieczoru niosły,
który siedział za cicho szumiącym jęczmieniem.

Popołudnie rozgrzało czerwone dachówki,
koło sklepu, na ławce, kocur lizał łapy.
Baniaczek Jewgienija dawno był już był pusty,
trzeba się więc nareszcie, po bożemu, napić.

W zapachu dziwnych przypraw i proszków do prania,
uśmiechnął się najpiękniej do młodej sklepowej:
cztery winka najtańsze, podaj mi, kochana,
bo pragnę godnie skończyć drugą dnia połowę.

Zapłaciwszy poezją, wcale nie chciał reszty
i wyszedł pobrzękując tobołkiem na plecach.
Kiedy leżał pod miedzą, stał się bezcielesny,
żeby przyjść do dziewczyny we śnie, jak obiecał.

Piękniała, gdy lecieli pod strop chłodnej nocy;
dał naszyjnik z księżyca, łzy z policzków otarł.
Zostań ze mną, Małgosiu, mamy mówić o czym:
szeptał czule Jewgienij, widząc cień w jej oczach.

W rzeczną mgiełkę odziana i gwiaździsty brokat,
wpięła Wenus we włosy, błyszczącą jak brylant,
coraz wyżej szybując, gdzie ciemność głęboka.
Nie spogląda za siebie i głowę odchyla.

Nie czuje samotności pośród innych panien,
które do niej mrugają, wesołe i hoże.
Będzie śpiewać i tańczyć. Na zawsze zostanie,
sklepowa Małgorzata, w swoim gwiazdozbiorze.

[Leon Gutner]

i tyle bo słów pochwały brakuje .
Jak ja lubię te twoje Jewgniejskie historie .

Z ogromem przyjemności L.G.

[misza]

Dzięki Leonie

Pozdro od Piurnonsensowicza

[Ewa Włodek]

no, Miszko, nie wiedziała, ze z Żeni taki czarodziej, czy może - czaruś?

pozdróweczki z uśmiechami posyłam...
Ewa

[misza]

Ewo

Kiedy na drodze pojawia się Małgorzata, to każdy
staje się czarodziejem (nie czarusiem).
Mocno pozdrawiam

[Gipsy]

Bardzo zgrabnie. Brawo

[misza]

Gipsy

Bo Jewgienij zgrabny jest z natury.
Szczególnie, kiedy sobie lekko popije

Serdecznie pozdrawiam

[Ryszard Sziler]

Ooooooo....śliczne

[coobus]

Już mi trochę brakowało Żeni, a przyznam, że i zapachu z jego baniaczka jeszcze bardziej. Od razu się zachłysnąłem. Nie ma to jak Mistrz i Małgorzata. Czyli Misza i sklepowa w jego wierszu.
Pozdrowienia dla całej gromadki.
Z autorem przypiję, zachwyca, jak zawsze zresztą

[misza]

Panie Ryszardzie

Takie słowa, napisane przez Pana, mają dla Żeni
i jego taty, szczególne znaczenie. Zwłaszcza, że parę
wierszy napisałem pod wpływem (urokiem) Pańskich obrazów.
Wie Pan, kim jest Misza? Pamięta Pan "Cztery strony roku. Ostrów"?
Serdecznie pozdrawiam

Coobus

Nawet nie wiesz, z jaką przyjemnością zwędziłbym Jewgienijowi
parę flaszek z jego piwniczki i wychylił z Tobą "brudzia".
Nie jednego, mam nadzieję