p r l

[Ryszard Sziler]

pamiętam tę pustynię
rozciągniętą od dzieciństwa
po starość

wędrowałem nią
w beznadzieję
w absurdach haseł
w lęku wspomnień
o cieniu nagana

dzień po dniu
dekada po dekadzie
w smrodzie pyłochłonu
i machorki
między spluwaczkami

po horyzont
zrujnowanych wartości

czasem
pojawiał się
miraż zdroju
w którym pienił się
zwykły śmiech

wierzyłem
że kiedy go znajdę
będę mógł się opłukać

i znalazłem
ale
umknął mi sprzed ust
w pył nijakości

teraz jak słup milowy
stoję nad wyschniętym
wyobrażeniem oazy

jednak nie odwracam się
bo za mną
także niczego nie ma

wiem już
że to co najważniejsze
jest tylko we mnie

[marta zoja]

Piękne wersy, pełne akceptacji stanu, na który nie mamy czasami wpływu. Jednak feniks z popiołów podnosi się dzięki własnej sile. Przyznam się, że właśnie zabierałam się do pisania wiersza, a tu słowa tak bliskie sercu Twoim zapisem. Dziękuję odczytuję je blisko i dla siebie Z szacunkiem MZ

[atoja]

Spojrzenie z perspektywy czasu...tak przyjmuję wiersz
Wówczas byliśmy dziećmi i żyliśmy beztrosko.

[Sede Vacante]

Bardzo miło mi się czytało, mimo, że ja z zdecydowanie młodszego pokolenia, ale "załapałem się" jeszcze na czasy kartek i telefonów tylko z tarczą:)
Dlatego bardzo mi się podoba, pomijając, że sam wiersz ciekawy, nie ciągnie się jak "flaki w oleju", tylko każde słowo coś z sobą niesie.
Ale głównie sentymentalnie traktuję, bo to były może i biedne, ale piękne czasy.

[Abi]

IMHO, poniżej przewertowana przeze mnie strofa,
na łamach całości,
szamocze się niczym
peweksowski bon...

wędrowałem nią
w beznadzieję
w absurdach haseł
w lęku wspomnień
o cieniu nagana

• • wędrowałem nią
    w beznadziei absurdalnych haseł
    i lęku wspomnień
    z naganą

A.

[Ryszard Sziler]

Pięknie dziękuję Wszystkim za zatrzymanie się przy moich słowach. Niestety nie mogę dzisiaj odnieść się do Waszych komentarzy i zrobię to chyba dopiero w niedzielę.
ABI - nagan, to jednak nie to samo co nagana

[Abi]

ABI - nagan, to jednak nie to samo co nagana

po prostu,
nie odnajduję się w wersie:

o cieniu nagana

może gdzieś zapodziała się italika?

A.

[Ryszard Sziler]

Nagana nie da się zapisać kursywą, bo to nie przenośnia ani cudzysłów.

[Abi]

czyli chodzi o broń...

[Bonsai(Tomasz Socha)]

czasem
pojawiał się
miraż zdroju
w którym pienił się
zwykły śmiech

wierzyłem
że kiedy go znajdę
będę mógł się opłukać

To jest świetne . Taka działająca na myślenie opisówka . Zresztą to samo jest na początku... i potem, aż po koniec .

Nie mam porównania wiersza do rzeczywistości, ponieważ urodziłem się już w roku 92, także PRL'u nie pamiętam. Ale, jak wnioskuję z wiersza, to dobrze .