Utracona

[misza]

Powoli się podnosi szlaban sekundnika,
sekundę za sekundą wypuszcza w czas przeszły.
Chwile zgarnia za siebie i cicho przemyka,
żeby szlak nowych zdarzeń niestrudzenie kreślić.

W takie dni, gdy samotność spowalnia godziny,
kołyszące się w rytmie sennego wahadła,
chorujemy bez siebie i ciągle myślimy,
gdzie schowała się miłość, która gdzieś przepadła.

Twoje listy są świeże i wiersze do ciebie,
wcale jeszcze nie zwiędły, żyją przed oczami.
Promień słońca znad dachów po linijkach przebiegł
echem wspomnień. Zabłysnął i na zawsze zamilkł.

[Leon Gutner]

I jak tu się w ciebie nie wczytywać kiedy nastroje podajesz takie jakie Leonowi w duszy grają .
Wiersz do kolekcji zabieram bo nijak się od niego "utracić" nie mogę.

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Dzięki, Leo

P.S.
W rzeczywistości prezentujesz się
korzystniej, niż na zdjęciach

[atoja]

i atoja zabłysła i zamilkła...
z zachwytu

[misza]

Niech Atoja nie milczy,
Misza o to prosi

[coobus]

Twoje listy są świeże i wiersze do ciebie,
wcale jeszcze nie zwiędły

Ten wiersz jest naprawdę świeży, choć w klimacie lat międzywojennych (nie piszę o jakie wojny chodzi )
ładna liryka, Przemijanie przesuwa wskazówki zegara, a my patrzymy zafascynowani i bezradni.
Kufelek, Misza

[Nicol]

i znowu mnie ukradłes Misza. Zwłaszcza tą środkową...

[misza]

Miszy miło być takim złodziejem

[Ewa Włodek]

utracona miłość...Ech, szkoda...

serdeczność posyłam...
Ewa

[Dante]

Dawno nie zaglądałem, tym bardzie się cieszę, że piewszy wiersz, na który kliknąlęm to świetny wiersz.
Bardzo dobrze oddany liryczno-nostalgiczny nastrój i wykonanie technicznie bez zarzutu - gratuluję