Słodkim zmęczeniem

[Leon Gutner]

Rozpięta bluzka wabi oczy
i rozpuszczone pachną włosy
do gardła wolno czas podchodzi

jakby nie spojrzeć pożegnanie
kłamać nie umie tylko pamięć
pamiętać – przecież nie zaszkodzi

słodkim zmęczeniem zbieram ciebie
zmyśliłem wiele ale nie wiem
dlaczego nic już nie ocali

bo byłaś znikąd a ja nikim
codzienność łapie czas we wnyki
potem nas w ogniu spraw zapali

ty raczej ciepłem a ja chłodem
ściągamy jakieś nędzne – potem
którego może nie być wcale

jest tylko tutaj albo teraz
nie decydujesz nie wybierasz
i tylko wlec się musisz dalej



Luty 2012 Olsztyn

[Ewa Włodek]

jakby nie spojrzeć pożegnanie
kłamać nie umie tylko pamięć
pamiętać – przecież nie zaszkodzi

to, Leonie - szczególnie mądre, życiowe. Całość - w moim guście...

moc serdecznego posyłam...
Ewa

[Nicol]

ile by nie było szczególików w tym zmęczeniu to i tak będzie się je słodko czytało... Tak jak teraz własnie

[Leon Gutner]

Ewo - dobrze jest znać gust czytelnika .
Kłaniam się nisko


Nicol - uśmiech dla ciebie za " słodki odczyt szczególików "

Z podziękowaniem L.G.

[coobus]

Świetne, Leo

jest tylko tutaj albo teraz
nie decydujesz nie wybierasz
i tylko wlec się musisz dalej

Tak jak i Ty, tym właśnie podsumuję. Pozostanie w pamięci

[Leon Gutner]

Za twoją obecność Coob i za pamięć .

Z uszanowaniem L.G.

[Abi]

pierwsza strofa, niczym erotyk,
gdy dalej... siłowanie...

/A\

[Nilmo]

Tez mi na początku powiało erotykiem, ale sprowadził mnie na ziemię ten czas podchodzący pod gardło, który wymownie mi się skojarzył ze zmarszczkami. Bardzo dobrze się czyta, co znaczy że zadbałeś o wiersz od strony technicznej. Co do treści, to chyba nadajemy na innych falach Leo. Jedyne co z wiersza wywnioskowałem, to przemijanie, zmęczenie..tak ani zimno , ani ciepło tak jakoś obojętnie. Autorowi jedynie wiadomo "dlaczego nic już nie ocali" i co ma ocalić. Coś jest dla niego cenne, czegoś mu żal, coś ma nadzieję że będzie potem, choć potem może nie być.
Strasznie dołujący wiersz, zwłaszcza, że jako odbiorca nie mam pojęcia, czy autora nostalgia wypływa z braku gruszek na wierzbie, czy z miłości niespełnionej, czy też nudów.
Ale to nie jest wada wiersza. Autor jak chce może pisać i o nudzie. Ja jedynie mogę powiedzieć że jedyne co do mnie dotarło to - mogliśmy, może jeszcze możemy, ale chyba nie możemy. może później lub wcale, coś ocalę albo nie ocalę. A to krótko mówiąc sprawiło że nie bardzo wiem o co tak naprawdę autorowi chodzi.
Dziękuję i pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Strasznie dołujący wiersz

Wydaje mi się że troszkę przesadzasz Nilmo - nie jest aż tak źle . Czytelnik naturalnie odczytuje w wierszu to co aktualnie pasuje do jego stanu . Często tak bywa .
Być może nadajemy na innych falach ale to przecież nic złego . Lepiej normalnie się różnić niż złośliwie zgadzać . Leonowi najlepiej wychodzą wiersze kiedy ma nie najlepszy nastrój w tz . codzienności.
W ostatniej części swojej recenzji bardzo pogmatwałeś sprawy które dla Leona wydają się proste i oczywiste .
Rzeczy należy upraszczać tak bardzo jako to jest tylko możliwie inaczej drobiazgi mogą przybrać rozmiary tragedii .

Dziękuję za twoją opinię .

Z uszanowaniem L.G.

[atoja]

Czytelnik naturalnie odczytuje w wierszu to co aktualnie pasuje do jego stanu .

a Leo potrafi oddać odcienie uczuć...