poranek

[nienażarty]

rozćwierkało ranne mglenie chcąc świat rozsłonecznić
ciężkomyślne rozwestchnienie poszło precz by nie cnić

liście w borach stralaliło rozstukało w drzewach
gdzieś ożyła jakaś miłość przychylił ktoś nieba

zaś w konarach rozdziuplonych zasnął pohukiwacz
jeszcze tuptuś tuląc kolce na łapkach się kiwa

nocne marki się chowają brzaskiem rozsennieni
niebo słońcem się skowroni a świat się nie zmieni

[Nicol]

oj tam oj tam ... zmieni sie zmieni .. tylko naburmuszona pani jesień z ostetntacyjną panią zimą sie wezmą za bary
.......... i po tych wszystkich roztreleniach ...

[Leon Gutner]

Całkiem fajny poranek . w zapisie temacie i formie

Leo z przyjemnością popołudniową .

Z uszanowaniem L.G.