stare ale księżycowe

[Maryla Stelmach]

gdy w jeziorze za żwirownią
panny się kąpały
przy księżycu zadziwionym
suknie zdejmowały
wypatrywał księżyc długo
co pod suknią nagie
i podpływał cicho ciszej
podglądał ciekawie

młode uda takie dziwy
świat się w głowie kręci
coraz bliżej jeszcze szybciej
nabierając chęci
nagle spadł i się zachłysnął
i tonął w jeziorze
gdy wypłynął westchnął cicho
że płonąć nie może

ech wy panny śliczne zwiewne
świat przewrotnie śmiały
bo nie spłonie ten co widzi
tylko rąbek mały

[Leon Gutner]

Jako że księżycowe to Leo z przyjemnością .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

rusałeczki, kąpiące się w chłodnym blasku ksieżyca? Ładnie...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[anastazja]

ech wy panny śliczne zwiewne
świat przewrotnie śmiały
bo nie spłonie ten co widzi
tylko rąbek mały

wyśmienita całość, a puenta ależ ładny rymowaniec Marylu.

Pozdrawiam.

[Maryla Stelmach]

Ewo, bardzo dzię kuję. to wiersz z tych starszych.

Dodano -- 28 lip 2013, 17:31 --

Leo, ja także z przyjemnością dziękuję.

Dodano -- 28 lip 2013, 17:32 --

An, bardzo, bardzo i papatki.