obudź się we mnie

[agusia77]

tak chciałabym być kubkiem
z gorącą herbatą
który trzymasz w dłoni

białym tangiem
na nagich prześcieradłach nocy
gdy parkiet odchodząc od zmysłów
pędzlem dłoni zuchwałych
maluje obrazy
w blasku twoich oczu
i rytmie oddechu
tatuując nieznaną dotąd mapę ciała
w umierającą przestrzeń
i czas zatrzymujący wieczność

tylko w ciebie ubrana tańczyć
miłosny fresk w cień otulony
przy dźwiękach niewidzialnej lutni
pod trzepotem rzęs

spływam kroplą rosy
rzeźbię imię w kamieniu
nie mając władzy nad sobą
zawładam światem
skąpanym w słodkiej ekstazie
rozpalonych fluidów
w rzekach papilarnych linii
biorących początek
w przedramieniu słońca

tylko ty tak potrafisz
wysączać pozostałość warg
z triumfalnego łuku

stwórz mnie z powrotem
na obraz swój i identyczność
pod dachem swoich powiek
obudź się we mnie snem

[Maryla Stelmach]

spływam kroplą rosy
rzeźbię imię w kamieniu
nie mając władzy nad sobą
zawładam światem
skąpanym w słodkiej ekstazie
rozpalonych fluidów
w rzekach papilarnych linii
biorących początek
w przedramieniu słońca

tylko ty tak potrafisz
wysączać pozostałość warg
z triumfalnego łuku

stwórz mnie z powrotem
na obraz swój i identyczność
pod dachem swoich powiek
obudź się we mnie snem

ta część najbardziej, pozdrawiam.

[coobus]

spływam kroplą rosy
rzeźbię imię w kamieniu

podoba mi się ta modlitwa o spełnienie. ma ona swoje ciało, swoje atomy, swój kosmos, ja patrzę tylko na jej duszę. Wystarczy, żeby

[anastazja]

Już pisałam, ze lubię Twoje ten wiersz ma tyle obrazów, że z powodzeniem może być dwa w jednym. Jak skopiowała Marylka jeden, drugi wyżej.

Pięknie się czyta, gratuluję wyczucia piękna Aguś