Amor caecus (II)

[Gloinnen]

Złączyły nas przypadkiem cienie, których nie ma
i moja cisza w twojej pokornie umiera
ze strachu przed słowami. Nie wolno przekroczyć

pierwszego kręgu piekieł.
- Zawróćmy z tej drogi.

Od dzisiaj noc przynosi
cierpkie przemilczenia.

Znam dobrze chłód warowni. Odwieczne mieszkanie.
Nie próbuj zbliżeń szukać, gdy furtę zatrzasnę,
pochodnie zgaszę w fosie, zakratuję okna.

To będzie przed zaśnięciem
najtrafniejsza coda.

- Uciekaj, zanim powiem...
- Co...?
- ... wiesz przecież, skarbie.



____________________
Glo.

[lczerwosz]

Nie wolno przekroczyć pierwszego kręgu piekieł

Zależy od której strony idąc.

moja cisza w twojej pokornie umiera

Tak.

Nie próbuj zbliżeń szukać, gdy furtę zatrzasnę

Nie.

Podmiot Liryczny (PL) prowadzi dialog pełen sprzeczności, raz na tak, raz na nie. Na koniec autorka zastosowała dialog, gdzie PL znowu sobie zaprzecza. Pora by odezwał się i Przedmiot Liryczny, czy się z tym zgadza.
Choć dla tego wiersza, nie ma to wielkiego znaczenia.

[Gloinnen]

Peelka, jak każda typowa kobieta - "i chciałaby, i boi się". Tak myślę, ale może wcale jej nie znam?
W końcówce próbowałam odrobinę ironii wprowadzić, żeby nie było za bardzo melodramatycznie.
A przedmiot liryczny, czy raczej adresat (tak wolę, bo uprzedmiotowienie nie jest chyba najlepszym pomysłem) - kto go tam wie?


Dzięki za poczytanie.

Pozdr.

[lczerwosz]

Złączyły nas przypadkiem cienie, których nie ma

Bywają bardzo różne okoliczności poznania, nie ważne jakie są, mogło ich wcale nie być, jak piszesz.
A z drugiej strony

adresat - kto go tam wie

. Czyli poznanie z dużą dawką niewiedzy.

ale może wcale jej nie znam

Czyli jeszcze więcej niepoznanych obszarów. Czy można zestawić to ze zdecydowanym, męskim działaniem. Że kraty potrzebne, i fosa, i dodatkowe ostrzeżenia. Przecież tak naprawdę nie wiadomo

W końcówce próbowałam odrobinę ironii

No nie czuć, wręcz odwrotnie. To "skarbie" robi wrażenie autentyczne, nawet, jeśli PL nie ma zwyczaju tak mówić.

[Gloinnen]

Czyli poznanie z dużą dawką niewiedzy.

Ciekawy konglomerat pojęciowy, ale może i tak jest, że im lepiej kogoś poznajemy, tym mniej wiemy o nim?

[Gipsy]

Podobasie

[Leon Gutner]

Poczytałem z przyjemnością .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

A mnie zaintrygowało.
Lubię czytać twoje wiersze, Glo, choć nie zawsze je rozumiem.
Masz na pewno rację z tym adresatem. Kto go tam wie...
Miejmy nadzieję, że on sam wie, czego chce, bo inaczej biedna ta peelka.