sonata księżycowa

[coobus]

w sieci firanek zaplątany księżyc
po nagim ciele tańczą obietnice
pod białą skórą sen skurczem się pręży
pulsem miarowym przepychając życie

mrok jest azylem biel wyspą szczęśliwą
palcami kreślę chłodną linię brzegu
przypływ oddechu dotyk mój obmywa
odpływ spłukuje niespełnienie grzechu

sen jak cyganka swą magią poraża
dotyka powiek kusząc przepowiednią
zostawia uśmiech na stygnącej twarzy
za mały datek jakim bywa wierność

i ta melodia która znowu wzbiera
znajomą kroplą rozszczelniając ciszę
dźwięki sonaty schodzą po kamieniach
zbłąkane stopy wpadają w klawisze

zmęczone myśli odpłyną nad ranem
tłumnie zwabione nutą księżycową
w cierpliwym oknie zostawiam pytanie
czy wciąż coś znaczy to wczorajsze słowo

[Maryla Stelmach]

i ta melodia która znowu wzbiera
znajomą kroplą rozszczelniając ciszę
dźwięki sonaty schodzą po kamieniach
zbłąkane stopy wpadają w klawisze

zmęczone myśli odpłyną nad ranem
tłumnie zwabione nutą księżycową
w cierpliwym oknie zostawiam pytanie
czy wciąż coś znaczy to wczorajsze słowo

szczególnie te dwie. pozdrawiam.

[Gipsy]

Pieknie

"sen jak cyganka swą magią poraża" - a cyganka czuje sie porażona magią wiersza

[Ewa Włodek]

super, Coob, a szczególnie to:

po nagim ciele tańczą obietnice

uśmiechy posyłam...
Ewa

[Leon Gutner]

i ta melodia która znowu wzbiera
znajomą kroplą rozszczelniając ciszę
dźwięki sonaty schodzą po kamieniach
zbłąkane stopy wpadają w klawisze

To powyżej szczególnie .
A tak poza tym całościowo .
Wymiękam .
Kończą mi się słowa pochwał .
Dobrze mi tak .

Coob - cudnie .

Z uszanowaniem L.G.

[iTuiTam]

...
sen jak cyganka swą magią poraża
dotyka powiek kusząc przepowiednią
zostawia uśmiech na stygnącej twarzy
za mały datek jakim bywa wierność

i ta melodia która znowu wzbiera
znajomą kroplą rozszczelniając ciszę
dźwięki sonaty schodzą po kamieniach
zbłąkane stopy wpadają w klawisze
...

Sobie wybrałam ten perełkowy fragment, Coobus'iu.
Sen jak Cyganka... bardzo, bardzo mi się spodobało to porównanie.

serdecznie
iTuiTam

[coobus]

Marylo, Gipsy, Ewo, Leo, Elu - miło, że poczytaliście, że wiersz się podobał.
Dołączam teraz sonatę, jako uzupełnienie. I dziękuję

http://youtu.be/xHIuuzQV_TQ

[anastazja]

mrok jest azylem biel wyspą szczęśliwą
palcami kreślę chłodną linię brzegu
przypływ oddechu dotyk mój obmywa
odpływ spłukuje niespełnienie grzechu

ależ Ty jesteś coobus - serdecznie pozdrawiam, bez księżycowej sonaty.

[Malwina]

zmęczone myśli odpłyną nad ranem
tłumnie zwabione nutą księżycową
w cierpliwym oknie zostawiam pytanie
czy wciąż coś znaczy to wczorajsze słowo

wybieram ostatnią zwrotkę

[coobus]

Anastazjo, Malwino.
Zawsze się cieszę, gdy napotykam Wasze ślady pod swoimi wierszami. Miło mi, że zwabiłem Was sonatą Beethovena