oktober

[Miladora]

wiem że z ptakami nigdzie nie odlecę
może się schowam cicho pod okapem
by świerszczem wyśnić przytulny zapiecek
gdy lato w końcu mnie spisze na stratę
i pozostawi z jesienią jak z grzechem
samą wśród deszczy i zimą za pasem

znów chłód zaczyna na ziemi osiadać
kiełkują słowa w przywiędłych oktawach

garść czarnych jeżyn wsącza kolor w myśli
w granat wieczoru i bladość poranka
gdy żar pod skórą od dawna już wystygł
w tęsknocie letniej rozpiętej na kanwach
liści i pędów – został tylko dystych
krótkie memento jak zwietrzały szampan

odwracam strony dni biegnących pędem
wersami przędąc obrazy jesienne

w zapachu wrzosów niesennym czekaniu
lęgnie się jutro poczwarką bez złudzeń
rozwiany oprzęd wiatr w pustkę już zaniósł
i letnie niebo jesienią zachmurzył
wrześnieją oczy noc otwiera lamus
zaprzeszłych wspomnień odbarwionych kurzem

gdzie będę sobą bez siebie gdy w bramie
kot tylko czuwa jak czarny posłaniec

[Leon Gutner]

Milka - dobrze ze wróciłaś i znów urzekasz słowem . Lubię jak wszystko jest na swoim miejscu .

Z uszanowaniem L.G.

[Malwina]

Witaj Milu! Cieszę się, że wróciłaś i znów można czytać Twoje wiersze i komentarze, delektować się pięknym słowem.

[atoja]

wielka przyjemność tak czytać i czytać jesień w wydaniu Miladory...

[Ewa Włodek]

pięknie, Milo, powitałaś ten wrzesień...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[lczerwosz]

Ale jeszcze chwila, swoiste pięć minut, babie lato rozświetlone.

[coobus]

Piękna jesienna nuta. Za oknem deszcz, a na ósmym piętrze słońce. Dzięki Ci za te ciepłe chwile przy wierszu

[Miladora]

Dziękuję:

Leonku

Malwinko

Atojko

Ewuniu

Leszku

i Coobusku


Wasze zdrowie

[Nicol]

klimacik jest

[anastazja]

wiem że z ptakami nigdzie nie odlecę
może się schowam cicho pod okapem
by świerszczem wyśnić przytulny zapiecek
gdy lato w końcu mnie spisze na stratę
i pozostawi z jesienią jak z grzechem
samą wśród deszczy i zimą za pasem

Ale trafiłaś mam podobnie jak peelka, jestem bardzo nieszczęśliwa z tego powodu.
Pięknie Milu.

Serdecznie pozdrawiam.