poezja

[Jarek B]

chciałbym kochać

tak mocno

jak ludzie

z wzajemnością



potrafią

nienawidzić



chciałbym żyć

tak mocno

jak inni

z radością



umieją

odchodzić



chciałbym cię przytulić

siostro i bracie



lecz widać kosmos

zarósł chwastami

i tylko kurwy

cisną się

w łóżku



nic ponad

nie wschodzi

[Gloinnen]

chciałbym kochać

tak mocno

jak ludzie

z wzajemnością



potrafią

nienawidzić



chciałbym żyć

tak mocno

jak inni

z radością



umieją

odchodzić

To jest właśnie najpiękniejsze.
Bo nieważne, że świat zarósł chwastami, tylko ważne, że my w sobie nosimy zalążki dobra i piękna.
Myślę, że potrafimy spełniać swoje marzenia, tylko odwagi brakuje. Dlatego ludzkie działania są tylko negatywami ich pragnień. I dlatego życie jest, jakie jest i rzeczywistość wygląda, jak wygląda...


Pozdrawiam,


Glo.