malowanie czasu

[Miladora]

panny jesienne panny swobodne
tańczące w liściach wiatrem podszyte
w dymne pejzaże suchym porostem
płyną po ciszę

splecione blaskiem tlącym w gałęziach
rozmyte w barwach u granic zmierzchów
październikowe panny – kalendarz
tkany z szelestu

w półświetle drżące akwarelowo
przesiane mgnieniem w grawiurze cieni
mgielne i senne w porankach brodzą
szronem u ziemi

wieczorne panny spowite mżawką
zasnute chłodem w nocy oprzędzie
bursztynem wiją w sypialni światło
gniazdo jesienne





Wiersz z tomiku "nakarmić wiatr".

[Gloinnen]

Nie bardzo wiem, czy wypada się czepiać wiersza już opublikowanego...

[anastazja]

panny jesienne panny swobodne
tańczące w liściach wiatrem podszyte
w dymne pejzaże suchym porostem
płyną po ciszę

Ładnie, bardzo subtelnie, bardzo mi się podoba. Z przyjemnością wielką Milu.

Serdecznie pozdrawiam.

[Stepanian]

Nie bardzo wiem, czy wypada się czepiać wiersza już opublikowanego...

- Moim zdaniem wypada. Nie ma świętych krów.
Ja się nie umiem tu do niczego przyczepić, więc tym ciekawszy jestem krytycznych opinii.
Jako się rzekło - dla mnie bomba!

[Gloinnen]

Po pierwsze:

w liściach

w dymne pejzaże

w gałęziach

w barwach

w półświetle

w grawiurze

w porankach

w nocy oprzędzie

w sypialni

Po drugie:

wiatrem

porostem

blaskiem

mgnieniem

szronem

mżawką

chłodem

bursztynem

Obrazy bardzo ładne, ale od Mili należałoby wymagać lepszego warsztatu, większego urozmaicenia jeśli chodzi o składnię, konstrukcje metafor... Ale to tylko moje widzimisię...

[Miladora]

Nie bardzo wiem, czy wypada się czepiać wiersza już opublikowanego...

- Moim zdaniem wypada. Nie ma świętych krów.

Zgadzam się - nie ma świętych krów i można się czepiać do woli.

I owszem, Glo - jest to wszystko, co wypisałaś. I jest też brzmienie całości.
Co przeważa? Zależy, jak na to patrzeć i jak słuchać.
Siedząc pod jesiennym drzewem, nie zastanawiamy się, że liście lecą jeden za drugim, monotonnie powtarzając tę samą czynność spadania.
Podobnie "spadają" jesienne chwile...

Dzięki - Glo, Anastazjo i Pawełku.

Miłego wszystkim

[Gloinnen]

liście lecą jeden za drugim, monotonnie powtarzając tę samą czynność spadania.

Ależ skąd!

Każdy liść spada inaczej. Spadanie jest absolutnie niepowtarzalne.

falling leaves.jpg

Źródło: http://sharetestimonies.blogspot.com/20 ... tures.html

Pozdrawiam,


Glo.

[Leon Gutner]

I namalowałaś .
Sam grzeszę nielicho powtarzalnością więc powiem ze przez wzgląd na brzmienie całości bardzo mi się podoba .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

Każdy liść spada inaczej. Spadanie jest absolutnie niepowtarzalne.

Owszem - każdy liść spada inaczej, ale sama czynność spadania jest zawsze ta sama i niezmiennie powtarzalna.
Po prostu się spada, niezależnie w jaki sposób, i z czego.
Inaczej grawitacja byłaby jedynie abstrakcyjną teorią.

ze przez wzgląd na brzmienie całości

Czyli głos "za".

A od strony malarskiej - można stworzyć obraz podobnymi pociągnięciami pędzla.

Dzięki - Glo i Leonku.
Dodatkowo za te piękne listeczki, Glo.

[Liliana]

według mnie namalowane świetnie