Przetrwanie w imię przetrwania

[Sede Vacante]

Ciemny od ciszy,
cywilizacyjny tunel milczenia.
Naspidowane mimy połykają kolejne kilometry i godziny
przetrwania w imię przetrwania.

Pędzimy na oślep, by umrzeć z satysfakcją,
że kiedyś…
„O kurwa! Zapomniałem pokochać moich wszystkich przyjaciół!”.

W łożu wyklejonym niewykorzystanymi monetami,
pod kołdrą krzyczącą: Za późno! Miałeś już swoje dziesiąt lat!
Zapytamy: Dlaczego nie jestem kotem?

Kartki z kalendarza zapisane miliardem obowiązków na wczoraj
odprowadzą nas do wiecznego spokoju.
Wolelibyśmy żywych przyjaciół, ale
zawsze wtedy mieliśmy coś do zrobienia…


„Ty! W dobrą stronę pędzimy do tego raju?
A kogo to obchodzi! Zapierdalaj,
bo nie zdążysz umrzeć…
… zanim inni spełnią twoje marzenia.

[oskari valtteri]

„O kurwa! Zapomniałem pokochać moich wszystkich przyjaciół!”.
"Zapytamy: Dlaczego nie jestem kotem?"

ano..
ogólnie ciekawe i niebanalne podejście do tematu trwania dla samego przetrwania. bo w sumie czego od życia oczekiwać, i tak to wszystko marność nad marnościami...
jestem za wierszem.

[Sede Vacante]

Dziękuję.

[anastazja]

Kartki z kalendarza zapisane miliardem obowiązków na wczoraj
odprowadzą nas do wiecznego spokoju.

Czysta prawda, jak to u Ciebie. Wszystko się kiedyś kończy. Trwasz wiernie przy swoim - lubię ten kierunek
Sede.

Pozdrawiam.

[Dorota Karin]

Mocny i obrazowy wiersz w nowoczesnym stylu, który jest tu w pełni uzasadniony. Świat pędzi, życie zmusza nas do wiecznej gonitwy, w której po drodze gubimy jego sens. Dobrze, że masz tych paru przyjaciół - to znaczy, że tak źle z Tobą nie jest.
I dobrze, że jest Ósme piętro
Pozdrawiam serdecznie.

[Sede Vacante]

Dziękuję