Wiesz

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Wiesz

Ref: Ty dobrze wiesz, czego nie wiesz,
o tajemnice toczysz bój, jak szermierz,
nie powiesz mi, co u Ciebie,
chcesz budzić zazdrość, a nie współczucie.

Świat jest spięty, jak segregator.
Wiesz? Nawet Cię nie spytam, co Ty na to.
Prawda przepada, jak igła w stogu siana,
na drodze spokojowi staje kolejna zmiana.
Uciekam od tłumów, zgiełku pomyłek,
tam, gdzie bezpieczeństwo, mój własny zamek
z kart. Pójdę w pasję, zamknę drzwi,
ale będę obserwował życie, bo nic mnie nie zdziwi.

Ref:

No i wciąż ludzi spojrzenia są jak starcia mieczy,
wychodzę z marzeń w fakty, aby nic nie zobaczyć.
A oni odpychają wzrokiem, albo wcale nie patrzą,
chcesz łączyć ludzi? Powiedz to wszystkim kastom.
„Dziel i rządź” ktoś wziął za bardzo na serio,
ludzie nie są kompletem, są poszczególną serią.
Po której stronie stanąć, tutaj, czy tam...
dzięki, ale chyba wolę zostać sam.

Ref:

Niektórzy chcą mnie, dobrze się z tym czuję,
skoro musi, niech tak pozostanie.
Widzę w ekranie rozłam, nie miłe wciąż to samo,
a przecież świat jest do radości bramą.
Stań ze mną poza problemami.
Będziemy tacy sami, nie staniemy się zmianami.
Mów do mnie, co chcesz, mów do mnie stale,
trafimy do uśmiechu, nawet jeszcze dalej