Pożyczę bieliznę od pani Latter

[Gloinnen]

Każdy oddech jest nonsensem, cisza w oczach się nie mieści.
Dłoń podaję wodnym zjawom, wpadam w krtanie chłodnych cieśnin.

Stąd nie widać już galaktyk; wdzięczna będę za rozstanie.
Chcę, byś dalej mnie odtrącał. Łatwiej przyjdzie mrocznieć na dnie.

Jak kańczugi, jak harapy - fale i warkocze komet.
Mokra zieleń zmywa z myśli kompozycje niedośnione.

Most nie łączy ciepłych brzegów, włosy splątał nurt z sitowiem.
Po co dalej szukasz ciała? Rzeka prawdy ci nie powie.

Teraz lekko, tak jak zawsze, zniknę w twoich przekreśleniach.
Wkrótce zmierzch do ucha szepnie, że nikogo tutaj nie ma.



____________________
Glo.

[anastazja]

Most nie łączy ciepłych brzegów, włosy splątał nurt z sitowiem.
Po co dalej szukasz ciała? Rzeka prawdy ci nie powie.

sam temat smutny, ale zauroczył mnie ten fragment.

[Leon Gutner]

I ten smutek i ten nastrój i te kompozycje niedośnione i forma .

Wszystko to do Leona przemawia mocno i wyraziście .

Z uszanowaniem L.G.

[Stepanian]

Muszę przemyśleć, przetrawić i zrozumieć. To dobrze, że wiersz zmusza do wysiłku.

[coobus]

Próbuję przypomnieć sobie coś z Prusa, ale tak na gorąco trudno mi dopasować treść to tamtego wątku pani Latter. Emancypantki już mi uciekają. Ale to bez znaczenia. Wiersz mnie urzekł. I to chciałem powiedzieć

[Sokratex]

Ładne, choć smutne.

Pozdrawiam