magia

[Dorota Karin]

chwila
do zapamiętania
ciepła w spojrzeniu
rozkoszy w dotyku
przetrwania

bez słów
uleciały z koniuszka języka
a wargi wciąż głodne
tylko jedno szepcą

[ono]

ale jesteś "słowną minimalistką"! - mimo tego pięknie

[Ewa Włodek]

mało słów, a treść - wibruje emocjami. Bardzo w moim guście...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Sokratex]

Ciekawie piszesz. Minimalistycznie, jak lubię, a do tego zawsze z odrobiną delikatnego humoru.
Takie przymrużone oko do świata, bez tej panującej zazwyczaj w wierszach pretensjonalności do niego.
Piszę to mając na uwadze nie tylko powyższy wiersz


Pozdrawiam..

[Dorota Karin]

Kochani, bardzo Wam dziękuję za piękne komentarze, wzruszyłam się, jest mi niezmiernie miło. Postaram się zrewanżować

[Nilmo]

Ja Dorota jednak na "nie". Owszem subtelnie, romantycznie i ta retro końcówka pozostająca w niedomówieniu...ale na mój gust jest to zbyt egzaltowane, co odbiera tekstowi wiarygodność i naturalność. W obecnej epoce, te trendy minęły. Nie to, żeby były złe. Tylko gdyby dzisiaj ktoś przyszedł do mnie i zamiast "cześć", powiedział "szczęść Boże" to bym popatrzył na niego jak na przybysza z zaświatów. I tak widzę ten wiersz. Jakby autorstwa guwernantki czy pensjonariuszki z Krynicy Zdroju. Ale może o to Ci chodziło. Bo jak na retro to jest o.k.
Dziękuję.