pukają do nas

[skaranie boskie]

Utwór ten pierwotnie pojawił się w dyskusji na temat międzyportalowego konkursu "Pukają do nas", stąd ogólnie przeze mnie tępiony komentarz odautorski.

Tymczasem, żeby rozładować sytuację i zachęcić innych do wzięcia udziału w konkursie wstawię tu pewną rymowankę. Poza konkursem. Nie jest ona wysokich lotów, ale za to jest zdecydowanie na temat.

Pukają do nas

Oto do nas pukają -
łomot od drzwi się niesie,
a ty siedzisz osrana
na śmierdzącym sedesie.

Kapią resztki na dywan -
okno świtem się bieli;
chyba już dogorywam
w zarzyganej pościeli.

A do drzwi ciągle tłuką –
kto się ruszy otworzyć?
Jak mam wstać z goła dupą
kiedy ziąb w chacie srogi?

Niech pukają, a co tam!
Kupa zaschła pod drzwiami…
Zaraz! Przecież to sąsiad!
Przyniósł flaszkę od Frani.

[Gloinnen]

Dyplomatycznie nie napiszę, co naprawdę myślę o tym wierszu...

[skaranie boskie]

Dyplomatycznie nie napiszę, co naprawdę myślę o tym wierszu...

Nie musisz, Glo.
Sam to napisałem w autokomentarzu
Ale przyznaję Ci rację. Nie tu jego miejsce.
Wynocha do radosnej!

[jacek placek]

Dobrze jest! Wesoło i na temat. Placek to nawet się zdziwił, że nie wysłałeś tego na konkurs. Przecież tam nikt nie mówił, że ma być na poważnie.

[EwaMagda]

O, matko kochana! ))))))))))))))))))))

[Dante]

Czytam, nie wiem co czuję,
myśl się rodzi sobacza:
8-e pietro dołuje,
admin trafił do sracza!!!

[skaranie boskie]

Ja wiem, Dante, że to niskie loty, ale przecież o radosnej twórczości mowa...
Niemniej dziękuję za rzeczową ocenę.

Ewo!
)))))))))

[lczerwosz]

Wiecie,
ale wolę już to, niż co innego.