Bitter song

[Gloinnen]

(...) To jest
wszystko. I tylko to
nas nieskończenie przerasta.
/B. Maj



Naucz się ciszy. O każdej porze.
Wiatr rzeźbi maski w gęstym półmroku.
Ty znów założysz i ja założę,
każde swój własny zdusi niepokój.

Tak. Znam ów ciężar. Chcesz, to poniosę.
Ciepło zastyga w lodowej urnie.
Przeklinaj uśmiech, słowa i dłonie
zjawy, co nigdy kochać nie umie.

Niech się antrakty wydłużą w wieczność,
solennie każdą z gwiazd przemilczymy.
Nie patrz za siebie, nie ufaj szeptom,
bo nie ma zamku, nie ma dziewczyny.

Zrzuć z siebie lekko cyfrowy oprzęd.
Poddaj się nocy. Zaśnij w tej baśni.
A gdy cię zbudzi ranny przymrozek,
będzie już jutro. Lepiej i jaśniej.



____________________
Glo.

[Leon Gutner]

Absolutnie fantastyczny wiersz .

Zabór konieczny co też i Leo czyni .

Glo w najpyszniejszym wydaniu .

Z uszanowaniem L.G

[Stepanian]

Glo w najpyszniejszym wydaniu .

- Prawda. Przyklasnę.

[skaranie boskie]

A ja wytknę małe co nieco.

Wiatr rzeźbi maski w gęstym półmroku.
Ty znów założysz i ja założę,

Założyć to można nogę na nogę.
Maski się wkłada.
Proponuję: Ty znów ją włożysz i ja ją włożę.

cyfrowy oprzęd.

Szuflada pt. " Świat według Gloinnen" ciągle otwarta. Czy nie uważasz, że pora ją zamknąć? Czy naprawdę wszystkie twoje wiersze muszą balansować na granicy światów?
Może warto się zdecydować na jeden?
Życzę Ci więcej realności... Nawet, jeśli będzie ubrana w poetyczną nierealność.