katarzyna howard

[Henryk VIII]

katarzyna howard

Kochałam Culpepera. Umieram jako królowa, choć wolałabym być jego żoną.
K. Howard


22 november, anno domimi 1542, tower of london



nie prawda, że umarłaś,
jak angielska królowa – topór kreślił księżyce
w stęchłym, gnilnym powietrzu. ten, kto widział naówczas
pień i ostrze, dostrzegał oszalałe trzepoty
rzęs sklejonych od szlochu, słyszał wrzaski jane parker
– twoje sine policzki
wrzącym nabiegły pąsem – kat przytrzymał ci głowę;

bałaś się niczym dziecko – skowytałaś jak wtedy,
gdy pieściłem cię tkliwie, ale ty coraz szczelniej
ściskałaś deltę ud, zatrzaskując powieki
– owszem, pragnąłem spłonąć

w twoim ciele; wychynąć
w musujące powietrze – odrodzony
jak feniks z parujących popiołów; zachwycony
twą wdzięczną, wibrującą młodością, sepleniącą zajęczą
wargą nieroztropności.

i możliwe, że żal – mógłbym ciebie
ocalić. jednak prawo nade mną. gniją
me starcze lędźwie.
spójrz, jak płoną mi oczy – jadowicie. czerwono.

[pietrek]

j.w. ( Jane S.)