ubot

[pietrek]

ubot


zmąconą mam głowę
jak stawik a włosy ołowiane
ciągną w muł

oczy

rozpostarte wewnątrz
nie widzą co wiedzą

wypływa moja głowa ze mnie
nade mną buja boja głowy
rozdęta

chrzczę więc dłońmi głowę
bojo płyń leć fruń lewituj

nietoń
w dnomorskie morszczyny

na brunatne nice
falowania w mrok

[Alek Osiński]

senne misterium
niebezpiecznie wciąga