to tylko miłość

[jabberwocky]

To tylko miłość proszę pani,
lekkie ukłucie, dźwięk imienia.
Zapach ulotny jak wspomnienie
tamtego lata i jesieni.

To taki powiew co odmieni
i zahartuje me sumienie
bo to uczucie wszystko zmienia,
to tylko miłość, proszę pani.

To, jakby to powiedzieć pani,
cokolwiek złudne uniesienia
i to co było między nami,
tamte nasze wspólne marzenia.

Pani istnieje w mych wspomnieniach
i za to proszę mnie nie ganić.
Uchronić chcę od zapomnienia
wszystko co było między nami.

Pamiętam, gdy byliśmy sami
czułem w jej piersi serca drgnienia.
Dzisiaj wspomnienie to mnie rani
i sprawia mi tyle cierpienia.

To tylko miłość, proszę pani.

[Gorzki Dziad]

Tytuł stanowczo bym zmienił, a cały wiersz "odmiłościował" i byłby super, bo ta definicja "miłości" "przez postulaty" podoba mi się, a szczególnie trzy pierwsze strofy. To że pani istnieje w mych wspomnieniach, ze byliśmy razem itd. jest już banalne.
podobnie jak ranione wspomnienie i "tylko miłość".

[Leon Gutner]

Trzecia i piąta strofa zwyczajnie nie wyszły .
Reszta jest do przyjęcia - po drobnym szlifie
Leo nic do miłości w wierszu nie ma o ile nie jest jej zbyt natarczywie przydużo .

Z ukłonem L.G.

[Miladora]

Dla mnie całkiem ciekawa gra słów, Dżabber.
A powtarzalność wpisuje się w konwencję myśli kogoś, kto wciąż i od nowa rozpamiętuje swoje uczucie.
Potocznie nazywa się to "wałkowaniem tematu", ale nie mam tego za złe, bo to znany objaw i może jak najbardziej znaleźć swoje ujście w poezji.
Natomiast pod względem rytmu mógłbyś coś dopracować:

- i to co było między nami, - 9/5/4
tamte nasze wspólne marzenia. - 9/4/5 - dlatego haczy.
Przykład wyrównania:
i to co było między nami,
i tamte wspólne też marzenia. - 9/5/4

A co do tej zwrotki:
Pamiętam, gdy byliśmy sami - 9/4/5, ale nie trzeba zmieniać, bo wpasowuje się jednak w rytm.
czułem w jej piersi serca drgnienia. - robisz przeskok od "pani" do "niej". Lepiej byłoby nadal zwracać się w 2-giej osobie.
Dzisiaj wspomnienie to mnie rani
i sprawia mi tyle cierpienia. - tu zmiana szyku wystarczy, by uzyskać płynność.
Przykład:
Pamiętam, gdy byliśmy sami,
że czułem w pani sercu drgnienia.
Dzisiaj wspomnienie to mnie rani
i tyle sprawia wciąż cierpienia. - omijasz powtórzenie zaimka.

Przecinki by się przydało uzupełnić przy okazji:
- To tylko miłość(,) proszę pani,
- To taki powiew(,) co odmieni
i zahartuje me sumienie(,) - (gdyby się dało, to "me" zmień)
- wszystko(,) co było między nami.

No to dobrego.

[Sokratex]

To tylko miłość proszę pani,
lekkie ukłucie, dźwięk imienia.
Zapach ulotny jak wspomnienie
tamtego lata i jesieni.

To właśnie miłość, proszę pani.

Wystarczy tyle, aż tyle bo reszta zostaje dla czytelnika. Mamy teraz obrazek iście haikowy:
peel wspomina starą miłość i rozmyśla nad tym, że nawet ona jest krótkotrwała i krucha,
tak samo przelotna jak licie spadające z drzew kolejnej już jesieni. A wszystko
wydawało się jeszcze niedawno takie wieczne. Oczywiście, można nawet bardziej
zagęścić powyższy zapis i to co było kiedyś, zostawić w domyśle czytelnika poprzez wprowadzenie
odpowiednich rekwizytów. Powiedzmy: nasza/mojej (czyli już nie naszej)
i to samo zrobić z porami roku: (dziś) liście/motyle (kiedyś)

• • nasza ławeczka -
    liście zamiast motyli
    do mojej spinki
    
    

Uważam, po przeczytaniu kolejnego Twojego wiersza, że masz sporo do przekazania innym.
Może warto by było, abyś zainteresował się haiku? To takie... runa poezji,
niby kilka słów a jak wiele potrafią powiedzieć!
Spróbuj, na pewno nauczysz się bardziej precyzyjnie wyrażać, bo sens Twoich wierszy
jest na tyle piękny i głęboki, że wart oszlifowania, by zalśnił pełnym blaskiem.

Pozdrawiam.

[Dante]

To że pani istnieje w mych wspomnieniach, ze byliśmy razem itd. jest już banalne.
podobnie jak ranione wspomnienie i "tylko miłość".

Dziadku, w tym tropieniu banalności stajesz się już banalnie nachalny lub (jak wolisz) nachalnie banalny.

Dla mnie jest to zamierzona stylizacja wiersza i w tej konwencji te rzekome banały są istotnym elementem klimatu "rozmowy ,wspomnienia", a jeśli miałbym jakieś zastrzeżenia, to wskazane już przez Milę wahnięcia rytmu, które w większości prostymi zabiegami można poprawić, oraz przejście do 3-ej osoby w ostatniej zwrotce (przypuszczam, że Autor chciał uniknąć "twej").

Uznaję ,że całość stanowi właśnie "niebanalne" podejście do tematu miłości.

AD

[P.A.R.]

rzekła małpa w niedoczasie
między skórką a bananem
nie ma to jak wersów patent
też bym taki chciał mieć panie ...

[Dante]

rzekła małpa w niedoczasie
między skórką a bananem
nie ma to jak wersów patent
też bym taki chciał mieć panie ..

Nie ma sprawy Drogi PARze
gdy na patent masz pragnienie
zrób to co Ci rozum wskaże
przyjdź do małpy na szkolenie
lecz pamiętaj - wcześniej zamów
dość pokaźną kiść bananów

[SamoZuo]

Pomysł ciekawy, ale nadmiar zaimków, powtórzenia, lub sąsiadujące ze sobą identyczne głoski jak np. mnie nie to błędy które sporo psują, a i jeszcze albo mówisz cały czas pani, albo ona, chyba że miłość się rozdwoiła

Pozdrawiam