zauroczenie

[Maryla Stelmach]

tańczący na liściach śpi nocą przy ławce
rozczochrany wiatrem pozbierał kasztany
pijak za jabłonką skulił się ze strachu
co przyniesie północ drży z chłodu zaspany

ktoś idzie i nie wie że puste aleje
spowiła mgła z dolin wykąpała nogi
tańczący na ścieżkach szczęśliwy jesiennie
rozrzuca dokoła złote liście w progach

stracił ktoś piątaka zadziwiony tańcem
rozkochał się w barwach jesiennych wyznaniem
póki pary w piersiach dokąd szklące oko
świat dziwi się temu co pięknem nie kłamie

[Ewa Włodek]

zauroczenie pięknem jesieni? Złotem liści, woalem mgieł? Tak odczytałam, Marylo...

uśmiechy dołączam...
Ewa

[Maryla Stelmach]

Ewo bardzo dzi ękuję. pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Wdzięczny temat ta jesień prawda .
Wdzięczny i urokliwy wiersz .

Leo z przyjemnością .

Uszanowanie L.G.

[Maryla Stelmach]

Leonie, bardzo dziękuję i pozdrawiam cieplutko z Wrocławia.