Jesień

[Julka]

nie chcesz wcale
mówisz z żalem
i przepędzasz jak motyla
Zgasło słońce
łez tysiące
nie zostawiaj mnie na wieki
teraz płaczę
nie inaczej
zniknę nocą w latach świetlnych

Nie każdy wiersz musi być z górnej półki,
bo gdyby tak było, według czego ustawiałoby się je na półkach.
Czasem taki lekki wiersz daje więcej radości, niż wydumany, ciężki do pojęcia.

[nienażarty]

JESIEŃ

To już wrzesień
płonie jesień
serce moje lgnie do twego
To już koniec
marzną dłonie
nie zabieraj smutku mego
twojej duszy
już nie wzruszy
żadna romantyczna chwila
nie chcesz wcale
mówisz z żalem
i przepędzasz jak motyla
Zgasło słońce
łez tysiące
nie zostawiaj mnie na wieki
teraz płaczę
nie inaczej
zniknę nocą w latach świetlnych

tak odgrażam
lecz przesadzam
lecz was nie zostawię
lecz przeczekam
choć narzekam
nie w parku na ławie
już znalazłam
choć nie mazgaj
moje nowe ciacho
co grzał będzie
kochał wszędzie
aż nadejdzie lato
siądę wtedy
wezmę kredyt
od weny jak leci
aby znowu
tu na forum
jakiś wierszyk sklecić

[coobus]

całość zamyka emocjonalnego kręćka, który wciąga. prosty ale ma jakąś siłę oczyszczającą

i pod tym się podpisuję
do zaśpiewania