Przeznaczenie

[JSK]

Przeznaczenie


„…Nad własnym bólem ulatać mogilnym…”
/L. Staff/


Odszedł. A chciał tak wiele. Myślał, że się przyda.
Nie dostrzegł (któż dostrzega?) snu, co za nim bieży.
W chłodnej obojętności (choć tego nie widać),
Spoczął. O inne światy horyzont poszerzył.

A miał o coś zabiegać i w czymś uczestniczyć,
Poprawić, upowszechnić, świeże nadać tchnienie…
Bezlitośni, szelestem, nadeszli mgielnicy;
Duch wziął rozbrat z powłoką i minął się z cieniem.

Głaszcze lamp migotanie wielką przestrzeń nieba
Jeszcze niedowierzanie na niejednej twarzy,
Jeszcze ból w jakiejś piersi rośnie i dojrzewa…
Przy innych pewnie świecach, wieczór ci się marzył.

A wszystko swoim torem. I zegar nie zwleka;
Powrócimy do domów. Na swój czas poczekać.

.

[coobus]

Odszedł. Niebieską kreską oddzielił dwa światy.
A po kresce czerwonej, której stał na straży
zostało jeszcze echo i pył popielaty
i grono wiernych uczniów, których sam wymarzył.

Jestem i ja pośród tej gromadki. Odszedł mistrz, który mówił: trzeba umieć różnić się pięknie. Który posmutniał jakoś ostatnio. W dniu jego śmierci rozejrzałem się wokół, zajrzałem również w posty, i też posmutniałem. Zostanę w tej cichej gromadce, stojącej w milczeniu nad trumną.
Piękny wiersz, Janie. Piękny hołd.

[Leon Gutner]

Po raz trzeci i po raz trzeci ze wskazaniem na znakomite zakończenie .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

przeznaczenie - niezależnie od tego, co sobie umyślimy i co zrobimy, i tak nie ominie nas to - ostateczne. Czekajmy więc na swój czas...
Bardzo nastrojowy. I bardzo w moim guście...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[JSK]

Dziękuję miłym czytelniczkom i czytelnikom.

Pozdrawiam.

[Henryk VIII]

"Bezlitośni, szelestem, nadeszli mgielnicy;
Duch wziął rozbrat z powłoką i minął się z cieniem." - świetne. Gratuluję.