W tunelu dobra

[anastazja]

dla mamy



w swojej wrażliwości widziałaś świat
niezauważony przez innych
bursztynowy ptaku
ze zwojem historii

w cieniu zimnych spojrzeń
nie zamknęłaś powiek przebaczenia
choć los gromadził niedostępne zaspy

zapadłaś w ciemną część doby
dla ciebie światło aniołów
oddechy zapalanych zniczy

[Sede Vacante]

Mieszane mam uczucia.
"Świat niezauważony przez innych" - prosto, bez kombinowania, celnie. Ale zaraz "zwojem historii zdradzonych uczuć" i "powiek przebaczenia" i w międzyczasie "cieniu zimnych spojrzeń". Dla mnie to metafory dość ciężkie, siermiężne, a do tego, mam wrażenie, ze powielane często w wierszach.
Anastazjo, jesteś bardzo dobrą poetką, przez to zwracam uwagę. Moim zdaniem to metafory początkujących, dlatego u ciebie widziałbym coś bardziej oryginalnego, a jednocześnie lżejszego.
Cały obraz i przekaz interesujący i potrzebny, ale z wrażeniem, że czytałem już trochę podobnych. Zabrakło mi lekkości i oryginalności. Choć nie jest źle, jest magnetyzm, ale stać cię na więcej "intrygi".

[coobus]

Jest do wiersz dla matki, więc akceptuję stonowane myśli, trudno nawet żądać korekty przy kontrowersyjnych metaforach. Chyba powinniśmy uszanować to, co ma trafić do adresatki.
To dzień takich właśnie rozmów, moje nie były bardziej błyskotliwe.

[Ewa Włodek]

dedykowany, więc poczytałam, uśmiechnęłam się...

serdeczność posyłam...
Ewa

[EwaMagda]

Ana, wzruszył mnie Twój ciepły, ładny wiersz dla mamy, o mamie...

Pozdrawiam ciepło

[lczerwosz]

Coobus powiedział.
Pozdrawiam
L.

[Gloinnen]

bursztynowy ptaku

Weź to, proszę, natychmiast w kursywę.
Nawiązanie do Różewicza nader widoczne.

ze zwojem historii zdradzonych uczuć

Uprość. Brzmi topornie. "Zdradzone uczucia" - chyba zbyt egzaltowane określenie. W mojej ocenie osłabia wymowę wersu, zamiast wzmacniać.

w cieniu zimnych spojrzeń
nie zamknęłaś powiek przebaczenia

"cień spojrzeń", "powieki przebaczenia" ---> zlituj się, proszę...

Przebaczenie, jako pojęcie abstrakcyjny, nie ma powiek i nie o to przecież tak naprawdę chodzi. Personifikacja nie była celem in spe tej metafory.

Może "nie zamknęłaś przebaczających powiek" ---> o ile dobrze uchwyciłam Twoją myśl.

choć los prowadził przez zaspy niedostępne

Tutaj nie wiem, czy "niedostępne" w połączeniu z "prowadził przez" jest najlepszym określeniem. Skoro los przez nie prowadził i adresatka jakoś podejmowała to wyzwanie, to logiczniej byłoby użyć innych sformułowań, np:

"choć los podsuwał niedostępne zaspy" ---> jeśli chcesz uwypuklić szereg życiowych porażek.
"choć los prowadził przez głębokie zaspy" ---> jeżeli nacisk kładziesz na borykanie się z trudnościami - zakończone mimo wszystko sukcesem.

zapadłaś w ciemną część doby
dla ciebie światło aniołów
oddechy zapalanych zniczy

Końcówka przyzwoita, udana, ale również zastanowiłabym się, czy "światła aniołów" nie zamienić na "anielskie światło".
"Oddechy zapalanych zniczy" ---> przykład metafory dopełniaczowej, która akurat świetnie się broni.

NB.

Jest do wiersz dla matki, więc akceptuję stonowane myśli, trudno nawet żądać korekty przy kontrowersyjnych metaforach. Chyba powinniśmy uszanować to, co ma trafić do adresatki.
To dzień takich właśnie rozmów, moje nie były bardziej błyskotliwe.

Pozwolę sobie się z Tobą nie zgodzić.
Skoro to wiersz - jednak - to podlega ocenie także i ze względu na walory literackie.
Im ważniejsze, głębsze refleksje chcemy przekazać w utworze, tym bardziej powinniśmy zadbać o efekt końcowy, chociażby właśnie ze względu na szacunek dla przekazywanej treści. Właśnie o miłości do Matki trzeba pisać wyjątkowo "chlujnie" i mocno się postarać, aby wiersz zabrzmiał szczególnie ładnie. To nie tak, że piękny, emocjonalny, wzniosły temat uświęca kiksy i babole. Jest dokładnie odwrotnie.

Pozdrawiam,


Glo.

[Hosanna]

może dlatego tylu nas aby CAŁY świat został zobaczony ...
niełatwo (i dobrze) wrócić do niewidzenia
bo ciekawość już zawsze wierci się po kątach wyobraźni
trudno zrezygnować z radości widzenia
Pozdrawiam

[ono]

wierszy dedykowanych nie godzi się komentować jednak przesyłam

[anastazja]

Dziękuję wszystkim, przede wszystkim, za obeność. Przepraszam, za badziewie, widzę dopiero dziś.
Dzięki Glo. za komentarz / moje proszę komentować nawet dedykowane.

Serdeczności posyłam, a w rekompensatę wiersz, /być może lepszy/ o miejscu w którum jestem.