gambler

[lczerwosz]

Dotknięcia nabrzmiałych warg,
języków, wciągnęły
we wspólny bieg
bez zatrzymania,
aż po nieskończoność.

Całe królestwo
postawione na jedną kartę.

[Gloinnen]

Hazardzista z tego peela...
Druga osoba bywa postrzegana - przez pryzmat ciężkiego zakochania, zauroczenia, fascynacji - jako cały (wszech)świat, jedyny sens i cel. Uzależniamy całą przyszłość (ziemską i wieczną) od jej jednego gestu, słowa, pieszczoty, spojrzenia. I tak odbijamy się od kolejnych ścian, przeżywając na zmianę genesis i apokalipsę. Znam z autopsji ten stan psyche pod wysokim napięciem. Niebywale niebezpieczny. Choć namiętna, szalona miłość powoduje całkowitą utratę instynktu samozachowawczego w pogoni za Absolutem. Nieskończoność wabi w zetknięciu ust i zaprasza do - najczęściej bolesnych - gier.

Pozdrawiam,


Glo.

[lczerwosz]

Dziękuję za ciekawą interpretację.

PL nawet nie pomyślał o niebezpieczeństwach.

[anastazja]

niezłe!

[coobus]

Nieskończoność, która w pewnym momencie ma swój kres, staje się spełnieniem. I nieskończoność w takiej chwili i spełnienie są dobrym materiałem dla lirycznych dociekań. Daleko poszybowałeś w tym wszechświecie. Leszku.
Próbuj dalej, skoro skrzydła niosą

[lczerwosz]

Dziękuję Anastazjo.
Dziękuję Coobusie.
Gambler jest fragmentem wiersza prądy

[Bożena]

poklaszczę jestem za...całowaniem nie hazardem serdeczności