Moje kilka eksperymwentów z Haiku :)

[Bonsai(Tomasz Socha)]

„Badam siebie.”

Wstaję stąd nagle,
wzlatuję niczym ptaki.
Badam spełnienie.

„Mijamy się.”

Nasz czas wciąż ucieka,
niczym liście koronom.
Spotkajmy się dziś.

„Czułość.”

Serce w prochu.
Jednak słychać bez przerwy
taniec motyli.

„Chodź..”

Idź po mych śladach,
światłością i nocami,
spotkamy przyszłość.

[Bożena]

najbardziej druga- taka życiowa- śpieszmy się .. pozdrówki

[Gloinnen]

Haiku to raczej nie jest, nie do końca, za dużo jednak w tych miniaturkach oderwania od "czystego obrazu", za dużo metaforycznej nadbudowy.

Najbardziej spodobała mi się trójeczka. Może przez to "serce w prochu"? Sugeruje cierpienie, ból, sam proch to również motyw pokutny, a więc symbolizuje ekspiację? Dodatkowo dostrzec można skojarzenia ze śmiercią, z obumieraniem, rozkładem - dawnej relacji, uczucia, szczęścia, nadziei.
Mimo tego ewidentnego złamania (emocjonalnego), upokorzenia - miniaturka prowadzi ku końcówce optymistycznej, witalnej, barwnej.
Zwróciłabym też uwagę jeszcze na te motyle. Ta metafora wskazuje na pewnego rodzaju metamorfozę, od pozornie martwej poczwarki do pięknego stadium dojrzałego. Wniosek - do szczęścia dorastamy, dochodzimy poprzez kolejne obumierania. Ładnie, spójnie z tą refleksją łączy się "Serce w prochu." Per aspera ad astra!


Glo.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Dzięki