Cisza

[ayalen]

Cisza
mroze oddech Slonca;
nie waz sie naruszyc bieli snu
Krolowej Zimy.

[Gloinnen]

Ładnie, baśniowo.

Jest w tym jednak jakaś niepokojąca, złowieszcza nuta. Królowa Zima, pozornie niewinna postać z baśni lub piosenki dziecięcej, u Ciebie zmienia się w bohaterkę budzącą respekt, lęk, dystans, groźną, choć urzekającą, zastygłą w olśniewającym, lecz pełnym ukrytych mocy pięknie.
Natura fascynuje swoją dwoistością, z jednej strony łagodna, delikatna, życiodajna, z drugiej - niszczycielska, surowa, okrutna.

Wszystko chyba na świecie ma swoje dobre i złe oblicze, jak awers i rewers. Człowiek błądzi po omacku wśród zakamarków rzeczywistości, boi się zbliżyć do zagadkowego żywiołu, rozgniewać go, spojrzeć w oczy. Dlatego wiele rzeczy pozostaje poza zasięgiem rozpoznania. Tylko poeci mają odwagę przynajmniej przeczuwać, co mogłoby się śnić Śnieżnej Pani... Masz jakiś pomysł?

Pozdrawiam,

Glo.

[ayalen]

Mhm. Usmiech Slonca.
Dziekuje Slonko :-)

[anastazja]

pięknie, bajkowo

[ayalen]

Dziekuje Anastazjo :-), ot, taki okruszek lodu