połamane u początku

[Intarsja Lumiere]

postawiłeś stopę na górowanym
druga utknęła między chytrowrębem
chciwych sukcesów innych za plecami
clou jednakowo proste co bezwzględne

którym uwiędło zanim się wykluło
każde chropawe będzie wygryzione
niech nie szczerzy nierówno pod kopułą
myśli nieczułych nawet na barometr

w szaromasie nie trzeba się wysilać
utopieni bez szans na cudu miraż
z zakolorowanym wspak widnokręgiem

szybko zwieszą głowy ku oślinionym
wiarą odebraną tym nad poziomy
wrosłym w oczekiwanie że się sprzęgnie

[Ewa Włodek]

dwie ostatnie - kapitalne przesłanie! Tak, masa, tlum zwalnia od indywidualnych zachowań, czyni niewidocznym, i tylko takich toleruje! Ale spróbuj sie wybić, wychylić! Zaraz ci głowę przytrą, karku przygną. Na wstępie przegrasz, chocbyś nie wiem, jak walczył. Tak odczytałam. A forma - też bardzo w moim guście.



Moc serdecznych pozdrowień posyłam
Ewa

[Leon Gutner]

Leo niestety - znów ma wrażenie przerostu formy nad treścią . Ta zawiłość zamiast "zorginalniać " zwyczajnie grzebie mi nastrój i klimat .
Nie tym razem ale kto wie może przywyknę do takiego pisania ?

Z ukłonem L.G.

[Miladora]

Tym razem byłabym za upłynnieniem wiersza, czyli dopracowaniem średniówki.
Wtedy lepiej by zostało uwypuklone słowotwórstwo, Lumierko.
Stałoby się łatwiej przyswajalne, o co przy zaburzonym rytmie trudno.
Wyrównałabym wszędzie do 11/5/6.
Bo "połamane" w tytule niekoniecznie musi znaczyć "połamane rytmowo".

Dobrego

[Intarsja Lumiere]

Tym razem byłabym za upłynnieniem wiersza, czyli dopracowaniem średniówki.
Wtedy lepiej by zostało uwypuklone słowotwórstwo, Lumierko.
Stałoby się łatwiej przyswajalne, o co przy zaburzonym rytmie trudno.
Wyrównałabym wszędzie do 11/5/6.
Bo "połamane" w tytule niekoniecznie musi znaczyć "połamane rytmowo".

Dobrego

Dziękuję Miladoro za słuszną uwagę, dobrze, że jesteś

Pewnikiem wrócę jeszcze do wiersza i go urytmicznię

Dodano -- 03 gru 2011, 12:54 --

dwie ostatnie - kapitalne przesłanie! Tak, masa, tlum zwalnia od indywidualnych zachowań, czyni niewidocznym, i tylko takich toleruje! Ale spróbuj sie wybić, wychylić! Zaraz ci głowę przytrą, karku przygną. Na wstępie przegrasz, chocbyś nie wiem, jak walczył. Tak odczytałam. A forma - też bardzo w moim guście.



Moc serdecznych pozdrowień posyłam
Ewa

Dziękuję za komentarz Też pozdrawiam

Dodano -- 03 gru 2011, 13:07 --

Leo niestety - znów ma wrażenie przerostu formy nad treścią . Ta zawiłość zamiast "zorginalniać " zwyczajnie grzebie mi nastrój i klimat .
Nie tym razem ale kto wie może przywyknę do takiego pisania ?

Z ukłonem L.G.

Hmmm trudno Leo, de gustibus non ... et cetera

Leo, to nie są udziwnienia, toż już sam Leśmian neologizmy stosował /bezpożytek, bezwina, przecidreszcz/ a mistrz Grochowiak to dopiero eksperymentował ze słowem Poczytaj biały sonet Grochowiaka Secondo - nie chcę pisać pod publiczkę, znalazłam własną drogę i będą nią podążać, bo uważam, że wiersz powinien być przede wszystkim nowatorski, by nie zginąć w masie takich samych

Pozdrawiam i dziękuję za komentarz


Czułość albo Guliwer

Chodziła po mnie księżniczka z złotą konwią I śniłem
Że podlewa me palce
Aby znów zakwitły

Była drobna Niebieska Za srebrną woalką


Potem śniłem strażników
Kroczących w głąb ust
Na moście zwodzonym języka

Kapral podniósł latarnię
Rozzłocił mi krtań

Wreszcie w muszlach mych dłoni
Wzniesiono kościoły -

W lewym był pogrzeb
W prawym zaślubiny

Leżałem w trwodze
By niczego nie spłoszyć
Mokrym chlupotem
Serca


Stanisław Grochowiak

[JSK]

Powołując się na Grochowiaka, czy Leśmiana, należałoby zacząć jak Oni. Od przyzwoicie opracowanego metrum wiersza, od nadania mu sensu. U Leśmiana nie wiersz był pisany pod udziwnione słowotwórstwo a odwrotnie raczej.
Podany przykład z Grochowiaka, pokazuje raczej, że wystarczy cudownie kojarzyć to co jest dostępne w słowie zamiast kombinować "nowotwory".

Drogi własnej szukać należy, ale chyba nie w udziwnieniach:

postawiłeś stopę na górowanym
druga utknęła między chytrowrębem
chciwych sukcesów innych za plecami
clou jednakowo proste co bezwzględne

Zupełnie nie wiem co, o czym to, co to jest "górowany" że na nim stopę można postawić i dlaczego ten wręb jest chytry i dlaczego "clou" (co właściwie oznacza tylko jakiś centralny punkt np:wydarzenia) ma być jednako proste co bezwzględne.

Pomijam już trudność czytania spowodowaną chaosem rytmu, rozbieganymi średniówkami, itd...itd...

Powracając na chwilę do słowotwórstwa Leśmiana, zauważyć pragnę, że tak było wkomponowane w treść wiersza, że nie trzeba było specjalnych rozmyślań, by wiedzieć w czym rzecz i o co autorowi chodziło.


Położyliśmy się na niciowatym
Gubiąc się całkiem w porynnie złośliwej
Związani wspólnie sztywnym półszpagatem
W przepusty martwe dmuchali wnikliwie.

Można i tak, albo:

Stół ma cztery nogi
Stół ma cztery nogi
Stół ma cztery nogi
Moją matkę boli brzuch

To akurat poeta radziecki - rok 1963

"...wiersz powinien być przede wszystkim nowatorski, by nie zginąć w masie takich samych..."

Tych co były takie "nowatorskie" też niewiele się ostało i w masie innych "nowatorskich" też diabli je wzięli...

Bo naprawdę poetą nowatorskim jest nie ten, który myśli, że cokolwiek "na opak" napisze i będzie nowatorski, a ten, który najpierw bogactwo i sztukę poezji zgłębi, rozpozna, co w kraju i na świecie powstało i wtedy świadomie i konsekwentnie rozpoczyna własną "grę" ze słowem. Przy całym szacunku dla tego słowa. A przykłady?
Już wyżej podane. Choć w innym kontekście.

Pozdrawiam.

[e_14scie]

muszę się zgodzić z JSK
mnie ani słowotwórstwo, ani konstrukcja nie przekonała.

[Intarsja Lumiere]

Powołując się na Grochowiaka, czy Leśmiana, należałoby zacząć jak Oni. Od przyzwoicie opracowanego metrum wiersza, od nadania mu sensu. U Leśmiana nie wiersz był pisany pod udziwnione słowotwórstwo a odwrotnie raczej.
Podany przykład z Grochowiaka, pokazuje raczej, że wystarczy cudownie kojarzyć to co jest dostępne w słowie zamiast kombinować "nowotwory".

Drogi własnej szukać należy, ale chyba nie w udziwnieniach:

postawiłeś stopę na górowanym
druga utknęła między chytrowrębem
chciwych sukcesów innych za plecami
clou jednakowo proste co bezwzględne

Zupełnie nie wiem co, o czym to, co to jest "górowany" że na nim stopę można postawić i dlaczego ten wręb jest chytry i dlaczego "clou" (co właściwie oznacza tylko jakiś centralny punkt np:wydarzenia) ma być jednako proste co bezwzględne.

Pomijam już trudność czytania spowodowaną chaosem rytmu, rozbieganymi średniówkami, itd...itd...

Powracając na chwilę do słowotwórstwa Leśmiana, zauważyć pragnę, że tak było wkomponowane w treść wiersza, że nie trzeba było specjalnych rozmyślań, by wiedzieć w czym rzecz i o co autorowi chodziło.


Położyliśmy się na niciowatym
Gubiąc się całkiem w porynnie złośliwej
Związani wspólnie sztywnym półszpagatem
W przepusty martwe dmuchali wnikliwie.

Można i tak, albo:

Stół ma cztery nogi
Stół ma cztery nogi
Stół ma cztery nogi
Moją matkę boli brzuch

To akurat poeta radziecki - rok 1963

"...wiersz powinien być przede wszystkim nowatorski, by nie zginąć w masie takich samych..."

Tych co były takie "nowatorskie" też niewiele się ostało i w masie innych "nowatorskich" też diabli je wzięli...

Bo naprawdę poetą nowatorskim jest nie ten, który myśli, że cokolwiek "na opak" napisze i będzie nowatorski, a ten, który najpierw bogactwo i sztukę poezji zgłębi, rozpozna, co w kraju i na świecie powstało i wtedy świadomie i konsekwentnie rozpoczyna własną "grę" ze słowem. Przy całym szacunku dla tego słowa. A przykłady?
Już wyżej podane. Choć w innym kontekście.

Pozdrawiam.

Witam, dziękuję za komentarz Górowane - analogia jest prosta jak np. przy niciowatym Średniówka jest regularna, po siódmej sylabie, jak zauważyła Miladora celnie, wprowadzenie średniowki po piątej i szóstej sylabie wiersz urytmiczni bardziej. To jest tylko Twoje zdanie i wcale nie musisz mieć racji, czas pokaże kto ja ma A ja nie jestem poetką, na razie uprawiam rzemiosło słowa i uprawiam je dostatecznie długo, by poznać dobrze warsztat. Też pozdrawiam Aha, pamiętam niedawno pewien mój wiersz próbowano przerabiać i też mnie strofowano jak uczniaka, a pewne wydawnictwo zapragnęło go wydrukować bez żadnych poprawek I jeszcze raz aha, być może, że piszę zbyt skomplikowanym językiem, który nie dociera do mas, nic na to nie poradzę, takie a nie inne słowa spływają mi na papier

Dodano -- 04 gru 2011, 1:04 --

muszę się zgodzić z JSK
mnie ani słowotwórstwo, ani konstrukcja nie przekonała.

Trudno, ale sonet jeszcze nie umarł Dziękuję

[JSK]

Górowane - analogia jest prosta jak np. przy niciowatym

Analogia podobna. Szkopuł w tym, że tę zwrotkę wymyśliłem na poczekaniu pisząc posta. Z czego wynika, żem albo równy Pani geniusz, albo to każdemu dostępna "głupotka" nie zaś nowatorstwo.

a pewne wydawnictwo zapragnęło go wydrukować bez żadnych poprawek

Tu pogratulować muszę, bo zapewne jak nic to "pragnienie" wydawnictwo sowicie opłaciło (no, bo jak się czegoś pragnie...)

być może, że piszę zbyt skomplikowanym językiem, który nie dociera do mas,

A co się Pani będzie "masami" przejmować, ważne, że Pani rozumie.

Pozdrawiam.

[Mariusz]

Technicznie zgrzyta jedynie średniówka która powinna być na szóstce żeby płynęło zgrabnie..a tu jest nawet na siódmej..słowotwórstwo mi nie przeszkadza o ile nie dąży do absurdalnych udziwnień..teza o próbie zaimponowania neologizmami jest nietrafiona..to pożywka dla tych którzy nie chcąc się powtarzać w komentach tylko wyłapują to co jest nieszablonowe..dla mnie utwór dobry:)