Ciężki oddech

[anastazja]

za oknem stół wykrzywiony
jak w reumatycznym bólu
pamięta dziecięce dłonie
z pachnącą skibką chleba

przytulam policzek do mokrej szyby
widok pustego garnka
gasi spojrzenie matki

drzewo ze zranioną korą
w milczeniu szukała jutra

[coobus]

Nostalgia. Piaskownice dzieciństwa. Te obrazy często pojawiają się nie tylko w wierszach, nie tylko u Ciebie. Są tak widoczne... Matka, jej wspomnienie, to powraca... i chyba od tego, między innymi, są wiersze. I tak wrażliwi ludzie, jak Ty. I pewnie jak ja, co ściszonym głosem dodaję.
Z szacunkiem dla takich wspomnień

[anastazja]

I pewnie jak ja, co ściszonym głosem dodaję.

Nie ściszaj coob. to dobra cecha, tylko, czy dla nas? - nie sądzę.

Pozdrawiam

[ono]

bardzo, ale to bardzo anastazjo

[Gajka]

Nasti

[Ewa Włodek]

Anastazjo - każdy ma Swoje powroty do dzieciństwa...

serdeczność posyłam...
Ewa

[lczerwosz]

przytulam policzek do mokrej szyby

Ta szyba oddziela dwa światy, świat dawny, wspomnień, i dzisiejszy, nasz. Przytulenie do szyby zastępuje. I robi się mokra.
Ech, piękny ten wiersz.

[anastazja]

Przytulenie do szyby zastępuje. I robi się mokra.
Ech, piękny ten wiersz.

Ładnie oddałeś moje myśli, dziękuję Leszku