jesień

[Bożena]

czas zagrać w dwa ognie
wygrywa ten
który pierwszy zgaśnie

[Gloinnen]

Bardzo ciekawa miniaturka.
Interesujące połączenie kilku motywów. Po pierwsze - wątek dziecięcej gry. Po drugie - ogniki, jakoś naturalnie kojarzące się z jesienią, chyba poprzez połączenie w myślach tej pory roku z wizją cmentarnych zniczy i lampek. A może to błędne ogniki - zapożyczone z demonologii ludowej straszydła, zwodzące ludzi na manowce w ciemności i we mgle? Z zestawienia tych dwóch obrazów jawi się trzecie znaczenie utworu - czyli refleksja nad przemijaniem, ulotnością życia, które tak łatwo gaśnie. Ludzki ziemski byt to jedynie krótko trwająca zabawa, płomień na wietrze. Przy okazji - wskazujesz na dramatyzm ludzkiego losu - bo śmierć jest wyzwoleniem od "płonięcia", od egzystencjalnego spalania się...

Przypomniał mi się fragment z Norwida:

Co raz to z ciebie, jako z drzazgi smolnej,
Wokoło lecą szmaty zapalone;
Gorejąc, nie wiesz, czy stawasz się wolny,
Czy to, co twoje, ma być zatracone?

Pozdrawiam,


Glo.

[Bożena]

Glo- dziękuję za wnikliwą analizę i dobra ocenę

bo śmierć jest wyzwoleniem od "płonięcia", od egzystencjalnego spalania się...

- o to mi dokładnie chodziło- pozdrawiam

[coobus]

To taka sympatia od pierwszego wejrzenia. Od razu ten okruszek przypadł mi do gustu. To się zdarza w wierszach, ale widać i wierszom też. Ładnie zapisałaś tę myśl

[em_]

Bardzo ciekawa myśl

[Bożena]

Ładnie zapisałaś tę myśl

cieszę się bardzo- pozdrawiam

Em-

[Sokratex]

czas zagrać w dwa ognie
wygrywa ten
który pierwszy zgaśnie

Ładna myśl. Drugi wers niepotrzebny skoro to miniaturyzacja
- pierwszy wszystko mówi. Co najwyżej pytajnik:

czas zagrać w dwa ognie
który pierwszy zgaśnie?

Pozdrawiam

[anastazja]

supcio Bożenko.

[Bożena]

Sokratesie- przycięta wersja jak najbardziej- pozdrawiam

An- dziękuję

[Henryk VIII]

Piszesz " czas zagrać w dwa ognie" - fajnie, że przypomniałaś wierszem tę zapomnianą już dziś zabawę. Miniaturka jest wdzięczna. Pozdrawiam!