Ta cholera: milosc.

[ayalen]

Jak to jest ze niby kazda jest pierwsza, i kazda piekna, i kazda wazna, a nic nie zastapi tamtej ktora nie wiedziala nawet ze jest, rozmieniona na tysiace drobin z ktorych mozolnie, przez lata skladala siebie?
I jak to jest ze trzeba poznac smak wszystkiego co nie jest nia, zeby docenic zielono - cierpki smak pierwszych jablek? Tesknic za tym czego nie mozna powtorzyc, dopiero wtedy gdy szlag trafi i jablka, i liscie, i zostanie samotne drzewo.
A juz za nic niepojete jest jakim cudem czas, ten ktorego nie ma - moze przybiec zbyt wczesnie, lub przywlec sie zbyt pozno?
Nigdy na czas.

[skaranie boskie]

To filozoficzne pytania, Aniu.
Czy jesteś pewna, że powinny nas śmieszyć?
Może je do jakiegoś innego działu wysłać? Myślę, że mogłyby stanowić temat dwóch odrębnych, poważnych dyskusji.

[ayalen]

Skarabeuszu, ten smiech ma gorzki smak. Zrob co uwazasz za stosowne. Dorzuce jeszcze: moze wiesz jak uwierzyc w smierc, wiedzac ze jej nie ma, a tak bolesnie namacalnie jest? Przestac ufac temu co sie wie, czy nie wierzyc temu co sie widzi, diabli wiedza. Patrz - zanim nie sprobujesz wszystkiego - nie wiesz co jest wazne, co mniej wazne. A jak juz sprobujesz i masz pewnosc, to i tak psu na bude. Czasami najtrudniej jest byc czlowiekiem.

[skaranie boskie]

Czasami najtrudniej jest byc czlowiekiem.

A czy ktoś mówił, że będzie łatwo?
A zresztą... Był czas przywyknąć.
I chyba dlatwgo pozostawię tekst tam, gdzie go zamieściłaś.
W końcu nawet kabaret bywa czasem refleksyjny.