Z wojaży

[meandra]

.
.
.
Mijały nas wagony, miesiące i chwile
spędzane na podróżach w nieznane. Pociągi
stukotem odmierzały tętno, tak – to – tak - to.
Staliśmy na peronach oczekując zmierzchu,

a świty rozbudzały nowe plany. Bardzo
lubiłam torowiska, sam zapach przywodził
dzieciństwo, gdy z dziadkami w pobliżu nasypów,
liczyliśmy przejazdy towarowych; później

z nosem przy ziemi, która zawsze najłaskawiej,
z ciepłem niemal matczynym, przyjmowała słowa.
Tak chętnie uchylałeś przedziałom ramiona,

abym mogła pomieścić się w twoich przepastnych.
Słońce wybija refren, kiedy w ciszy wracam,
szukając chwil skupionych na tamtym tak – to - tak.
.
.
.

[AS...]

to dla mnie?

[meandra]

dla wszystkich, dla Ciebie też, AS-ie .
to wiersz, który musiałam wymodzić do antologii kolejowej SPP.

[AS...]

lol

[Arti]

przy Twoich wierszach, zwalniam, zatrzymuje się
pięknie oddane

Pozdro

[meandra]

bardzo miło to słyszeć, Arti.
takie sytuacje budują.
dziękuję za to.

pozdro

[anastazja]

Również i dla mnie meandro.

Mój ojciec był kolejarzem.
Tak lekko piszesz wiersze, kiedy je czytam, wydają się, jakbyś nie musiała nad nimi pracować, poprawiać itp,.

Przyjemnie przycupnąć u Ciebie.

Pozdrawiam

[meandra]

bardzo miło, że zajrzałaś, Anastazjo.

z tą pracą różnie bywa. niektóre wiersze, zwłaszcza historyczne, w których tkwię
od podbródka po pięty, wymagają sporo pracy. inne, wizyjne piszą się same.
umysł i dusza je dyktują.

zaglądaj jak najczęściej. zawsze jesteś mile widziana, jak każdy zresztą.
jak kiedyś powiedziałam, moje ramiona są pojemne, pomieszczą wszystkich.



pozdrawiam ciepło

[Alek Osiński]

Nawet sobie nie wyobrażasz Ewo,
jak bliski mi jest ten wiersz
z powodów osobistych

Dziękuję

[Gloinnen]

Tematyka kolejowa jest mi generalnie bliska, także przeczytałam Twój wiersz z zainteresowaniem. Jak zwykle - dobre rzemiosło, chociaż mam kilka uwag, może z czegoś skorzystasz...

zmierzchu,

a świty

Generalnie (ale to już zapewne moja osobista idiosynkrazja) nie lubię w wierszach "zmierzchów" i "świtów"... Wydają mi motywem raczej z gatunku "makatkowych"...

Bardzo
lubiłam torowiska, sam zapach przywodził
dzieciństwo,

Pozbyłabym się podkreślonych słów.

która zawsze najłaskawiej,
z ciepłem niemal matczynym,

Również, według mnie, raczej do usunięcia.



W moim odczuciu jeszcze można nad tym wierszem trochę popracować... Zwłaszcza nożycami.

Pozdrawiam,


Glo.