Villanella

[Sokratex]

• Z miłości pozostała tylko villanella.
  Ad hoc, źle napisana, raczej niezbyt mądrze,
  a może zrozumiałem sens jej właśnie teraz?
  
  W drzwiach jesień wieczornica, a ta sobie śpiewa!
  Co śpiewa? -"Moduł życia zmienia nas na koniec
  i z czasem najważniejsza będzie villanella..."
  
  Tak często rozmyślałem kiedyś: "Niepotrzebna
  jest miłość! Zakochany, co noc w myślach błądzę -
  człek młody, głupi, lepiej przecież pożyć teraz,
  
  na starość wszystko spisać. Winem zalać trzewia,
  w kieszenie pougniatać wiersze, miłość, żądze:
  niech czeka lepszej chwili Ty i Villanella..."
  
  O, gdybym chociaż przeczuł taki czas, gdy wskrzeszam
  tamtego siebie - jesień villanellą sądzę
  bo w pieniądz obróciłem wszystko! Złudne teraz,
  
  choć drzwi mgłą rozpościerza - komu dziś dróg trzeba?
  Gdy wszystko osiągnąwszy mogłem wyporządnieć,
  powraca niespodzianie tamta villanella...
  Ach, czemu usłyszałem śpiew jej właśnie teraz?
  
  ---
  http://www.youtube.com/watch?v=JSAd3NpDi6Q
  
  

[Leon Gutner]

Leo przebijał się przez treść dosyć karkołomnie - tym niemniej doceniając to co czyta .
Końcówka bardzo ładna i chyba najładniejsza .

Z ukłonem L.G.

[Sokratex]

Leo przebijał się przez treść dosyć karkołomnie - tym niemniej doceniając to co czyta .
Końcówka bardzo ładna i chyba najładniejsza .

Z ukłonem L.G.

Niestety, villanelle mają to do siebie, że aby dojść do końca trzeba się trochę namęczyć. Jak w życiu
Toteż przyszło mi do głowy zrobić z tego główną myśl wiersza i uczynić samą villanellę symbolem naszych doświadczeń.

Dziękuję, Leo i zapraszam przy okazji na