Na przełęczy dukielskiej

[EdwardSkwarcan]

urzeczony widokiem w morzu bieli płynę
mieniąc się połyskuje śnieżna tafla wody
wzrok zagubiony w toni błądzi niczym Odys
wspinając się po fali by opaść w dolinę

wtem porwał wiatr śnieżynki w tany muślinowe
miliardem iskier skrząc się wzbijają tumany
zwiewny pył lawiruje pląsem morskiej piany
płynie hen po horyzont uderzając o brzeg

suną mgliste bałwany ku leśnej przystani
łunę zachód zapalił i latarnia płonie
lśniąc bursztynową zorzą dzień widnokrąg mami

cień obejmuje wachtę Helios kąpie konie
mrok tuli do snu zbocza wspina się do żagli
noc włada na przełęczy już dogasa ogień

[Gloinnen]

Bardzo ładne obrazy, zwłaszcza te:

wtem porwał wiatr śnieżynki w tany muślinowe

cień obejmuje wachtę Helios kąpie konie
mrok tuląc do snu zbocza wspina się do żagli
noc włada na przełęczy już dogasa ogień

Udana końcówka, zaproponowałeś w niej ciekawy zabieg stylistyczny, który pozwala na dowolność w delimitacji (podziale tekstu), a zatem na pewną swobodę odczytu.

Pamiętam Twoje wiersze sprzed półtora roku - widzę ogromny postęp, jeżeli chodzi o umiejętność dobierania ciekawych rymów - tutaj jest pod tym względem bardzo dobrze.

Jedynym mankamentem tekstu jest rzucające się niestety w oczy nagromadzenie imiesłowów "-ących":

mieniąc się

wspinając się

skrząc się

lawirując

lśniąc

tuląc

Trochę tego zbyt dużo, można zawsze szukać rozwiązań alternatywnych, przynajmniej w części przypadków, żeby nie gryzło w uszy. Warto na takie rzeczy zwracać uwagę.

Ogólne wrażenie jednakże - według mnie - pozytywne. Wiersz uważam za bardzo malowniczy, subtelny, przemawiający do wyobraźni odbiorcy. Jego plusem jest także dynamika, widać, że wciąż coś się dzieje, krajobraz podlega metamorfozom. Oddajesz w interesujący sposób grę świateł, kształtów kolorów, co powoduje, że nakreślony przez Ciebie pejzaż rzeczywiście żyje.


Witaj na Ósmym piętrze - miło Cię tu widzieć.

Pozdrawiam,


Glo.

[szarobury]

Bardzo lubię opisowość w poezji. Udało się Tobie namalować we mnie barwny, realny obraz. I aż zazdroszczę w smaganej południowym wiatrem Warszawie tego śniegu, tych widoków. Wesołych Świąt. Pozdrawiam

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję za miłe i krytyczne słowa
Życzę wzajemnie zdrowych i wesołych

[szarobury]

myślę, odnosząc się do uwag Glo, że zamiana na lawiruje i tuli tych "ąc" odbyłaby się dla bez szkody dla przekazu i rzeczywiście nawet nieco go ubarwiła. Pozdrawiam

[EdwardSkwarcan]

Zmieniłem
Dziękuję za uwagi
Pozdrawiam

[stary krab]

Ładny sonet stworzyłeś Edwardzie. Lektura "Stepów Akermańskich" mistrza Adama nie pozostała bez wpływu na twoje poetyzowania (na moje zresztą także). Nurt romantyczny polskiej poezji nie całkiem wysycha.

Szczęśliwego Nowego Roku!

[Sokratex]

Bardzo ładny sonet, klimatyczny. Tylko tytuł bardziej pasuje do sonetów krymskich, gdzie góry wyrastają wprost z morza.
No i te elementy greckie, jak Odys, który podobno błądził właśnie po Morzu Czarnym, pełnym wrogich ludów.
Przyznam, że aż zajrzałem do Google, czy jest może jeszcze jakaś inna Przełęcz Dukielska

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Klimat , forma , temat plus Helios kąpiący konie .

Wszystko razem i przyjemność dla czytelnika Leona .

Z uszanowaniem L.G.

[abandon]

Ed - widzę, że zaczynasz się specjalizować w sonetach, tak trzymaj