Naucz mnie

[Julka]

Naucz mnie

Zwyczajnie się zaczęło, na teraz, na zawsze,
podróżowanie w czasie z uśmiechem pod rękę.
Nie myślałam, że lampa niespodzianie trzaśnie.
Jak mam iść dalej sama, przepełniona lękiem.

Zanim ucichną kroki - naucz mnie przeklinać,
nienawidzić i drapać, kopać i wyzywać.
Wiesz, że nie jestem silna, to nie moja wina.
Wyciśnij ze mnie słabość, aż będzie nieżywa.

Zniewoliłeś mój umysł, zapomniałam siebie.
Dlaczego idę w bezsens, nie wiem na czym stoję.
Szukałam ciebie w piekle - udajesz że nie wiesz?
Porzucone krzyczały - daj spokój z tym gnojem.


Może kiedyś zmądrzeję - (trzeba być kobietą,
cierpi z przyzwyczajenia - czy zostaje świętą?
(Zawsze w swej naiwności, lubi słyszeć nie to.)
Spróbuję dojść do ładu z upartą pamięcią.