A ona

[Julka]

A ona

Zachwycona czymś przystanie,
szuka siebie na polanie.
Promień słońca chwyci w rękę,
by się sycić niebios pięknem.

Strzepnie z listka srebrna rosę,
płyną tańcem stopy bose,
Zataczają błędne kręgi,
Gdzie się wątek we mgle kłębi.

W pląsach suknia jej różowa,
zakręcona szałem głowa.
Grają walca wiatru struny
wirujących złud szalonych.

Jakby szczęście było świętem
na polanie tej zaklętym,
gdy się z diabłem świat pobratał
już nie tonął w złotych kwiatach,

i jaśminem się nie bielił,
ale cieniem legł w pościeli.
Porzuciły myśli zgodę,
nie chcą żyć, i nie chcą odejść.

Ciało powstrzymuje krata,
kiedy dusza w złudę wzlata.
psyche fizys skryła w skrzyni -
świat szyderca - sensu cynik.