Wyspy niczyje

[abandon]

Odpływam myślami na wyspy niczyje,
gdzie nawet kalendarz już lat nie odmierza,
a czas się spowolnił do chwili szczęśliwej
i zawisł nad głową jak miecz Damoklesa.

To tu chciałbym poznać tajniki powstania
Wszechświata i wiedzy zdobytej odkryciem,
i co tak naprawdę horyzont przysłania,
niesprawność umysłu, czy z wiarą współżycie.

A ona wskazuje na ścieżki do prawdy
jedynej i słusznej, od wieków uznanej,
za pewnik przyjęty przez ojców oddanych
tradycji pokoleń - oświecenie złamie.

Tu wciąż kontempluję nad sednem istnienia,
tak skrzętnie, od wieków, skrywanym przed ludźmi
a z obserwatora w stoika się zmieniam,
co w drodze poznania się jeszcze natrudzi.

Ciekawość wymusza zadawać pytania:
co było, co teraz, co jeszcze przed nami.
Po jasną odpowiedź ku mądrym się skłaniam -
cymeliom przez lata od wiedzy styranym.

I tak uwięziony pomiędzy marzeniem
o wyspach niczyich, a chwilą, co znika
w głębinach niewiedzy - umysłu nie zmienię,
w następnym wcieleniu nadzieją handicap.

[Leon Gutner]

Całkiem dobrze się Leonowi przeczytało.
A najładniejsza jest sama końcówka .

Z przyjemnością L.G.

[abandon]

Skoro tak Leon twierdzi, to może coś w tym jest.
Dzięki i pozdrawiam

[anastazja]

To tu chciałbym poznać tajniki powstania
Wszechświata i wiedzy zdobytej odkryciem,

też mnie interesuje wiersz mi się podoba.

Pozdrawiam.

[coobus]

Również dostrzegam ten wiersz, pomiędzy innymi tu figurującymi

Ciekawość wymusza zadawać pytania:
co było, co teraz, co jeszcze przed nami.

Jak mówią, bez wódki tego się nie da ruszyć. I z wódką też chyba nie. Być może są tacy, co się pokuszą o odpowiedź.
Ja tylko przyklasnę temu, co tu czytałem

[abandon]

anastazja -
coobus -
Dziękuję za poczytanie i pozytywny odbiór.

Pozdrawiam