przystań

[Ewa Włodek]

pośród pnączy zaplątanych
wciąż ciepłego gniazda szukasz
znikły ścieżki dobrze znane
drzwi ogłuchły próżno stukasz

to szczególnie mi spasowało, Atojo...

serdeczność posyłam...
Ewa

[szarobury]

Czytam dzisiaj na spokojnie, nie wiem po raz który. I ta kwestionowana część podoba mi się. Mówi. Percepcja jest ściśle związana z miejscem i czasem. Kluczowy jest pierwszy wers, który stanowi kontynuację opowieści o starzeniu się z poprzednich zwrotek. Jeśli się na nim zbyt lekko prześliznąć, grzęźniemy w dalszej treści. a szarobury bywa roztrzepany.
Pozdrawiam