w oczy

[Miladora]

w oczy

dzień wkleja coś i nic
samochody jadą dalej taki truizm
sprawdza się w praktyce

na poboczach surfujące kroki szybkie
przejścia po kałuży suchy ląd
optyka zawodzi wyżej

zawsze tak samo życie praca życie czas
wyskoczyć
łódka to bujda na resorach w zakręty
wpada się poślizgiem

za nimi podobno widok na
płacony w ratach tytułem zadłużenia

zazwyczaj wiatr
wieje

[Arti]

dzień wkleja coś i nic
samochody jadą dalej taki truizm
sprawdza się w praktyce

na poboczach surfujące kroki szybkie
przejścia po kałuży suchy ląd
optyka zawodzi wyżej

zawsze tak samo życie praca życie czas
wyskoczyć
łódka to bujda na resorach w zakręty
wpada się poślizgiem

dla mnie tyle
niby nic odkrywczego, a przyjemnie się czyta
może przez ten deszcz stukający w parapet

Pozdro

[NathirPasza]

łódka to bujda na resorach w zakręty
wpada się poślizgiem

Moim zdaniem nieudana jest ta przerzutnia.

Jak dla mnie trochę przekombinowany. Ale, że masz taką poetykę, to pewnie wina gustu, nie zaś niedociągnięć (których i tak nie ma).
Surfowanie kroków lub łódka jako bujda na resorach - też nie za bardzo do mnie trafiają te metafory.

Pozdrawiam
NP

[Miladora]

Dzięki, Panowie.
Dopiero się wprawiam.

Arti - zauważ, że wiersz jest tak skonstruowany, by zamykał się klamrą z tytułem. Stąd nie można obciąć ostatnich wersów.
Oczywiście, że nic odkrywczego. Zwykłe, banalne, codzienne życie z nutką zniechęcenia.

Nathir - "bujda na resorach" to dość stare powiedzenie. Od dawna się już z nim nie spotykam, ale tak akurat pasowało w tym miejscu. To nie metafora.
Surfujące kroki też nią nie są - idąc z opuszczoną głową podczas deszczu widzi się jedynie przemykające we wszystkie strony nogi - jakby żyjące samodzielnie, stąd to określenie.
Przerzutnia wzięła się z graficznego zapisu, ale jest ich więcej, więc zostawię już w tej formie.
Wiersz jest oparty na porzekadle, że biednemu zawsze wiatr wieje w oczy - byłam ciekawa, w jaki sposób można by to wykorzystać.

Zdrowie

[Arti]

co tytułu, jasna sprawa

choć sama przyznasz, jest dość banalny
zwykło się mówić: biednemu wiatr w oczy
dla mnie to słabe rozwiązanie
wyrzuciłbym cztery ostatnie wersy (nie wnoszą nic ciekawego)
i zakończył na łódce wpadającej w zakręty - zdecydowanie lepsza puenta

hej

[Miladora]

wyrzuciłbym cztery ostatnie wersy (nie wnoszą nic ciekawego)

W moim zamyśle nie do końca, chociaż to truizmy, że za zakrętem zawsze jest coś nowego, i że zawsze za wszystko płacimy, choć czasem w ratach. No i dodatkowo z tytułu zadłużenia wiatr także potrafi wiać w oczy.
Ten wiersz miał być taki szary i zwykły.

Dzięki, Arti.

[Bożena]

za zakrętami różne widoki bywają- gorzej jak już nic nie widać- mnie się podoba ta klamra- niby nic odkrywczego ale fajnie się spina- pozdawiam

[Miladora]

Dzięki, Bożenko.
Życie też się najczęściej spina, a nierzadko pewną szarością i powtarzalnością.

Dobrego

[anastazja]

I dla mnie nieźle wybrzmiewa klamrą, no cóż, różne smaki...jak widać.
Mnie się podoba.

Pozdrawiam

[Miladora]

Dzięki, Anastazjo.
Gdybyśmy się nie różnili od siebie, to świat byłby potwornie nudny - każdy smak nadaje mu więc jakąś wartość.
I dobrze. Bo różnice w poglądach bywają często inspirujące. I tak to odbieram.
Ten wiersz to akurat zwyczajna kartoflanka. Ale też ma prawo komuś smakować, więc cieszę się, że smakowała.

Dobrego