Mobile love story

[Gloinnen]

Wszystkie błędy prowadzą
do ciebie; sygnały z obcych satelitów.
Nawigacja zablokowana. W ciemności
dotyk przędzie zwichrowane linie, które
prostujesz, wyznaczając początek
i cel podróży, stąd dotąd; kilometry
autostrad, alpejskie przełęcze, przygraniczne
miasteczka, przystrojone girlandami
z cukrowego światła. Na nasz nowy rok.

Ruchome święto bez końca, śliwowica
usypia i budzi, w rozgrzanej pościeli
świat nie ma tajemnic, przepływa toastami od nocy
do nocy; najpiękniejszej w życiu, gdzieś na trasie
u stóp; poranek narzucił deszczowe
prześcieradła na splecione ramiona
i gorące głowy.

Przez tydzień mamy dom; pchamy wózek
z miejsca na miejsce; nie zdążyłam
przytulić się tak mocno, jak pragnęłam,
zapisać na karcie pamięci
najważniejszych zbliżeń. Zostanie niewiele
śladów: odbicia przydrożnych
świateł w spoconych oczach, znaki
wycałowane na dłoni.

Dziś kupiłam kilo mandarynek
i czytałam o Andromedzie.

Nie wiedziałam do wczoraj, że można
aż tak...



____________________
Glo.

[Alek Osiński]

Cholernie mi się podoba, tylko pozazdrościć talentu,
chociaż samą końcówkę chyba trochę odpuściłaś,
to znaczy - jest jasna, ale w jednoznaczności nie dorównuje
chybotliwie jaśniejącej reszcie...imo, oczywiście



Pozdrawiam:)

[ono]

Glo
każdy twój wiersz jest wypieszczony w każdym fragmencie, w każdym słowie, w każdej sylabie...



kamil

[Gloinnen]

Al, właśnie zastanawiałam się nad tym zakończeniem, ale właściwie cały wiersz ma do niego zmierzać, chciałam, żeby było jak najprostsze, bez kombinowania, bo przecież tak naprawdę właśnie o to chodziło...

Kamilu, chyba przeceniasz moje pióro...

Dziękuję i pozdrawiam,


Glo.