mieszkam w oknie

[Maryla Stelmach]

mieszkam w oknie i oczy mam szare.
obok kwiaty mróz rzeźbi na szybie.
więdną róże od tego czekania.
stół odmówił modlitwę przy chlebie.
stoję w deszczu a obok listopad.
smutek szklany pogłębia odbicie.
nie ma ciebie. medali na ścianach.
w szafie dzieci. miłości za życia.

rok przeminął a Maria z dzieciątkiem
posiwiała i nikt jej nie czesze.
a tu przecież grudniowo na śniegu.
w pustych torbach świąt nikt nie przyniesie.
stoję w oknie i zimna się staję.
białą śnieżką na płaszcz twój opadam.
już nie jestem tą pierwszą zdradzoną.
żyje chwilą rozpływam się blada.

[Leon Gutner]

Pasuje Leonowi ten klimat jak nic .

Kiedyś mieszkałem a właściwie sypiałem przy starej szafie na podłodze ...

Pisałem wtedy :

"Przez okno którym twoje światło
Dopadło całkiem mnie ostatnio
Przy starej szafie na podłodze
Na wykładzinie szczerozłotej
Sypiam - tak jakoś mi wypadło"

Obudziłaś wspomnienia i nostalgię Marylo .

Z przyjemnością L.G.

[Maryla Stelmach]

dzięki Leonie, miłe te nastroje połączone w jeden . pozdrawiam.