szkoda słów

[Maryla Stelmach]

znowu pada śnieg
ktoś przystanął patrzy z podziwem
na idących w śnieżnej poświacie
szkoda słów
i tak nie słyszysz
jak śpiewa wiatr

dzwonią dzwonki przy saniach
mówisz zaspanym głosem
żyjemy w krainie wiecznego chłodu
szkoda słów
i tak nie usłyszysz
jak dźwięczą dzwonki

jutro dasz mi kwiaty
roztopię szron
napiszę na szybie
białe wyznanie
kocham wiatr dzwonki przy saniach i ciebie

[Alek Osiński]

tak, w padającym śniegu jest coś ujmującego, na tyle,
że wyciąga się do niego dłoń i pewnie szkoda słów,
a jego jednak nikt nie żałuje, prócz oczywiście, dzwonków...

Pozdrowienia:)

[atoja]

wiersz z baśniowych snów...

[Maryla Stelmach]

Alku, Atojo bardzo dziękuję.