3 i 30 (JAŹNIĘTA)

[Gabriela]

trzy lata dłużej. lornetka - zieloną butelką celujemy
w niebo. widzisz naszą przyszłość? ostatnia kropla
spłynęła na powiekę. „nie zasypiaj” - czkawka,
która robi za najlepszy budzik.

ergo kompensacja. matka, skoro wcześniej zawiodła
prawa – strona ojca. w oddali krzyczą: „can’t live
jang forever” i ja im wierzę. nie ma tego złego,
przecież i ono kiedyś umrze.

zwłóknieje. zupełnie jak nikomu na nic niepotrzebny
kikut. ość w gardle, przez którą się dusisz i zostaje
deszcz. będę uderzeniem pioruna – między
łopatkami. do dwóch razy.

pochyla się drzewo, a za trzecim? łatwe. nie boję się
upadku, ruszę w twoich butach. po skarby świata:
bransolety, kolie. temu, kto mnie zatrzyma,
też poślinię i wystawię palec.

póki co, nasze zdrowie! tak, bo się należy. zostawić
po sobie coś więcej, niż pot czy odcisk na szkle.
kiczowaty odpad, ale nieważne. poczucie
winy przemieniamy w wodę.

[Alek Osiński]

Naprawdę bardzo nowoczesne to pisanie;
coś pomiędzy strumieniem świadomości,
a podświadomym kodowaniem, niektóre
połączenia może bazują za bardzo na
atrakcyjności skojarzeń, ale niektóre
wyjątkowo trafne, w każdym razie
pobudza wyobraźnię, więc na duży plus...

[Gabriela]

Alku; dzięki wielkie

[ono]

Alek ma rację z twoim pisaniem - ja dopatruję się w sposobie pisania tzw. strumieniówki (vide : http://www.gniot.fora.pl/definicje,36/s ... ,3013.html) nie wiem czy zrobiłaś to swiadomie, czy po prostu wyszło samo z siebie
mnie sie podoba bardzo

[Gabriela]

Kamilu; strumieniówka ma jeszcze odpowiednio krótkie wersy.
moja propozycja może nią być chyba przez tematykę.
tak mi się napisało. dziękuję za odczucia.

[coobus]

Wstawię te same emoty, co poprzednicy , taki rysunkowy czterowiersz, w ukłonie dla tego wiersza. Bo jest dobry. I dołożę