Hate story

[Gloinnen]

Nie zatrzymuj więcej przed tą głębią.
Pozwól, niech temperatura spadania
oderwie wspomnienia płatami
od ciała, które nie potrafi skamienieć.

Odgryzam łapy we właściwej kolejności.

Wieczór. Trefniś z twarzą
pomalowaną na czarno, bawi się
w cyrulika, wymachując brzytwą.
Noce powoli sączą się z niepoliczalnych
rozdarć.

Nie mów mi o jutrze. Już nigdy.

W kilku przemilczanych minutach
zmieściły się całe tygodnie ciemności.
Cierpliwe czekanie zostało nagrodzone
biletem na rejs po Styksie.

Po co pytasz?

W bajkach z łez tworzą się jeziora.
Rzeczywistość nie dba o estetykę. Obraca
niewidzialną maszynerię, zmienia nadzieje w szczątki
wraku. Gwałtowna dekompresja.
Stamtąd nie wrócę żadnym ciepłem na niczyje usta.

Zawsze byłam tylko
dodatkiem do życia.

Nie uniosę następnych przebudzeń.



____________________
Glo.

[marta zoja]

Język sam ugina się i tworzy słowa... nawoływania... niech przyjdzie... niech przyjdzie... w zaśpiewie... zaskakującą prawdą... wypisaną na ustach... nie broń niech przyjdzie.... i pozostanie na zawsze... ta... miłość... Dla Ciebie

Zawsze jest czas... na wiarę, nadzieję i miłość...

[lczerwosz]

Glo, te tragiczne są genialne. Mocne, choć niedopowiedziane, może dlatego mocne.

[Hosanna]

Ja też przezywam hardkory jak czasem czytam GLO

nie mogę znieść dramatyzmu zdania

Odgryzam łapy we właściwej kolejności.

jakby już beznogiemu miałoby być lżej


mocne dramatyczne zawiera prawdę która trudno jak bohaterce znieść

[411]

Gwałtowna dekompresja.
Stamtąd nie wrócę żadnym ciepłem na niczyje usta.

A mnie to zatrzymało. I uważam, że właśnie w tych kilku słowach zawiera się cała nienawiść.
Która nią nie jest.
To tylko maska.

Mocno napisane. Dosadnie, choć woalami - jak zwykle - przykryte.

J.