sekstant

[Miladora]

odmianą wszystko przez puste nie wiem w krokach i słowach
niby-wędrowiec jakby przechodzień zaledwie życia
brniesz niespojrzeniem wśród cieni dotknięć w sepię niedzisiaj
wciąż przeczekując samego siebie w drzwiach i na schodach
w utracie końca miejsca za miejscem każdej odsłony
bez celebracji i bez orkiestry grającej z boku
przesiąkasz w piasek rozlicznych klepsydr szary jak popiół
i jak odległość pomiędzy gestem a ciepłem dłoni

zostałeś z tyłu w ciemnej uliczce przed progiem świtu
który nie dotarł do horyzontu żeby go dośnić
w stosie zapomnień zgubił się moduł tamtego ongiś
ostatnie ślady utkwiły mgliście wśród resztek listów
teraz na oślep wodząc palcami po krakelurach
szukamy oczu w głębi portretu jak w zbitym lustrze
lecz nic nie poda szansy na retusz następnym jutrem
bo już za późno i spoza grani nie zabrzmi kurant



Ponieważ to forma o podwójnych rymach, przedstawiam wiersz również w innym zapisie:

odmianą wszystko przez puste nie wiem
w krokach i słowach
niby-wędrowiec jakby przechodzień
zaledwie życia
brniesz niespojrzeniem wśród cieni dotknięć
w sepię niedzisiaj
wciąż przeczekując samego siebie
w drzwiach i na schodach
w utracie końca miejsca za miejscem
każdej odsłony
bez celebracji i bez orkiestry
grającej z boku
przesiąkasz w piasek rozlicznych klepsydr
szary jak popiół
i jak odległość pomiędzy gestem
a ciepłem dłoni

zostałeś z tyłu w ciemnej uliczce
przed progiem świtu
który nie dotarł do horyzontu
żeby go dośnić
w stosie zapomnień zgubił się moduł
tamtego ongiś
ostatnie ślady utkwiły mgliście
wśród resztek listów
teraz na oślep wodząc palcami
po krakelurach
szukamy oczu w głębi portretu
jak w zbitym lustrze
lecz nic nie poda szansy na retusz
następnym jutrem
bo już za późno i spoza grani
nie zabrzmi kurant

[ayalen]

Wyspiewalas Miladorko :-). Ale na dzisiaj nigdy nie jest za pozno...? Byleby zdazyc przed jutrem.

[Leon Gutner]

Upierałbym się przy mniej zwartej wersyfikacji bo przyznam się że trudno przebijałem się przez wersy i dopadał mnie istny oczopląs .

I to właściwie tyle na nie . Bo klimat i temat przepyszny .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

Ale na dzisiaj nigdy nie jest za pozno...?

Czasem dla dwojga osób już bywa za późno, Ayalen.

Upierałbym się przy mniej zwartej wersyfikacji

Proszę bardzo, Leonku.
Długo się zastanawiałam, w jakiej formie go zapisać. Więc są teraz dwie.


Dziękuję, kochani - i serdeczności

[szarobury]

Wiersz z egzystencjalnym smuteczkiem. Wpada mocno w szaroburego. Nie spotkałem jeszcze takiego rozkładu na 5 i 10 głosek. Z pewnością byt mało czytam, więc dla mnie jest on odkrywczy. I układ rozluźniony jednak się łatwiej przyswaja, a przy okazji odsłania sekrety kuchni.

Pozdrawiam:)

[Leon Gutner]

Jak dla Leona o niebo lepiej .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

a przy okazji odsłania sekrety kuchni.

Faktycznie, Szary.

Miło, że odwiedziłeś mojego nostalgika.

Jak dla Leona o niebo lepiej .

No to opłacało się, Leonku.

Dziękuję, Panowie - i miłego wieczoru.

[atoja]

bez zadyszki z zamyśleniem i delektowaniem się każdym wersem ...w I wersji jak najbardziej...cudny

[coobus]

niby-wędrowiec jakby przechodzień
zaledwie życia

Może i przydałby się sekstant takim wędrowcom. Tylko że trudno jest mierzyć życie sztywną miarą. Wymyka się kątom i odległościom. Wiersz bardzo ładny, jak to u Ciebie, Milo

[Ewa Włodek]

dla mnie, Mila - zdecydowanie pierwsza wersja, z długą frazą. Ale ja jestem zwolenniczką właśnie długich fraz w tego typu wierszach, kiedy to się należy i zamyślić, i smakować powoli...

z uśmiechami...
Ewa