wyobcowany

[emcek]

wlokę swoje ego po błocie
dożywotnia pokuta braku zainteresowania

wyżymam dłonie z deszczu
namokły jak namorzyny
w kałuży pod stołem
dogasa papieros

wieczór zaplamiony śniegiem
tłumaczy bełkot pijaka na język brajla
lub bawi się popsutą jarzeniówką

przebiegł kot
na szczęście
był czarny

[ayalen]

Emcek, nie bardzo umiem komentowac madrze i merytorycznie, wiec powiem tak: jesli Ty czujesz sie inny niz inni - to zmien perspektywe: to inni sa inni niz Ty. Jeslii to rozsuplasz, bedziesz zawsze u siebie; obcy posrod swoich, albo swoj wsrod obcych. Poza tym koty sa zawsze na: na rece, na zycie, na szczescie. Na stole tez. Czarne sa nieziemsko piekne. Nastepnym razem zapros go do siebie, moze zostanie?

[atoja]

bardzo sugestywny obrazek codzienności...widziany z boku

[Henryk VIII]

Witaj,
uczciwie powiedziawszy bardzo nie moje klimaty.
Jednak ... jest coś w tym wierszu, co nie pozwala przejść obojętnie - piszesz :" przebiegł kot
na szczęście
był czarny" - zakończenie jest KAPITALNE, SUPPER! Za te 3 wersy, pozwól, stawiam piwko telepatyczne;)
H8

[emcek]

dobre i to w Twoich oczach,przepijam

[em_]

Interesujący tekst, dobre skojarzenia.
Będę śledzić Twoje następne,
pozdrawiam

[ble]

A tu, wybacz, odjęłabym część wiersza, żeby zostało tak

wlokę swoje ego

wieczór zaplamiony śniegiem
tłumaczy bełkot pijaka na język brajla
lub bawi się popsutą jarzeniówką

przebiegł kot
na szczęście
był czarny

Ale to, oczywiście, Twój wiersz, a ja tylko doradzam subiektywnie.

Brajl i drgająca jarzeniówka - znakomite!

Znów piękny fotogram, nawet lepszy od tego z różą. To Twoje?

[Ewa Włodek]

tytuł i fotogram traktuję jak klamrę dla wiersza. Faktycznie - usta z kokardka z kordonka, nie wiadomo do końca, czy tylko trzymaną w ustach, czy tez usta zostały przeszyte nitka i "zawiązane", czyli - tak czy siak w jakimś sensie - "oniemione". Czyli - poważne utrudnienie w komunikacji tak werbalnej, jak i - w zasadzie w ogóle w komunikacji. I taki jest peel - taki "z boku", spoza układu, spoza społeczności. I tu doszłam sobie powolutku do:

przebiegł kot
na szczęście
był czarny

i tutaj - albo kot jest jedyna istota, z jaka peel potrafi nawiązać kontakt, albo potraktujmy go symbolicznie - jako (miedzy innymi) symbol przemiany i wolności. Więc - optymistycznie w sumie. Chyba, że nadinterpretuję i cała ta moja pisanina jest zupełnie obok faktycznego sensu wiersza...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[karolek]

.

[Nula.Mychaan]

Ależ piękne zdjęcie i doskonale podkreśla tekst, w połączeniu z tytułem fajnie otwiera i zamyka wiersz.
To pomysłowy zabieg
Bardzo dobry wiersz